Neden olmasın ki gayette güzel arkadaş olurlar hatta çok iyi iki dostta olurlar. Karşı cinsi sadece cinsel obje olarak görmemeyi öğrendiğinizde insan olmayıda öğrenmiş olursunuz. Bunun yaşla ilgisi yok ne kadar insan olup olmadığınızla ilgili.
hepsi benden hoşlanana kadar çok iyi arkadaştık, sonra noluyosa bişey oluyo kimle arkadaş oluyosam bana alttan alta yürümeye başlıyor. sadece 1 tane kaldı o da kimseye yürümüyor zaten.
normal arkadaş olursunuz ama yakın arkadaş olamazsınız..
freud'un dediği gibi " hiçbir erkek birlikte olmak istemeyeceği bir kadınla yakın arkadaş olmak istemez"
erkek bir noktadan sonra kapılır kadına. ve o kadın arkadaşı da bunun farkındadır. zira her kadın kendine ilgi gösteren erkeği bilir.
ilgiden hoşlanıyorsa erkeği kullanmaya devam eder, o ilgiden mahrum kalmak istemez. erkek ise kadına hep yakın olmak için bu arkadaşlığı kullanır.
Olur. Hem de nefis olur.
Zor dönemlerinizde, hızır gibi yetişir. Şevkatiyle, yüreğiyle sarıp sarmalar sizi.
Ameliyathane kapısında çöker, ağlayarak, dualarla çıkmanızı bekler. Alnınızı öperek uyandırır.Suratsız hemşireye çemkirir. Evlâdı size "hala ", eşi " ablammm" der.
Yani olur... Kardeşten öte olur kimi zaman...
erkeğin abazalığıyla alakalı olmayan durum. ne kadar kıza arkadaş gözüyle baktıysam hepsi bir süre sonra aşık oldu. yavşama falan değil baya aşık oldular. sonrası da hep sıkıntı.
(bkz: bak bunu buradan alın)
şimdi ergen güdülerinizle böyle abuk konuları tartışmaya açıyorsunuz da ileride çalışma hayatına başlayınca mecburen hayatınızda bir çok kadın arkadaş girecek. bir anda kendinizi onun kocası, bunun karısı, fondöten, ruj, oje, şu adamın tipi, esra erol v.s. bir çok alakasız konunun bir şekilde birbirine bağlanabildiği muhabbetlerin içinde olacaksınız. yavaş yavaş kadınlara olan o şehvetiniz, arzularınız azalacak. sonra hayatınızda ki insan hariç herkes size ana,bacı,kardeş olacak.
