arkadaşlar sandığım gibi kaleme almak kolay değilmiş bu durumu. beni bağışlayın elim gitmiyor yazmaya. bir iki göz yaşı yanaklarımdan süzüldü yine ama acıdan değil sevgiden, ileri de olur ya doğacak oğlum aklıma geliyor hep. allah bilir belki kız olur belki oğlan cinsiyeti önemli değil. kaderi güzel olsun yeter ki... tekrar rahatsız ettiğim için özür diliyorum sizlerden. psikolojik bir takım sıkıntılarım yok değil dersem doğru olmaz. intihar etmeyi aklından geçiren bir insandan ne beklenebilir ki. allah affetsin beni. kişilik çatışmalarım var doğrudur. keşke bu yaşadıklarım doğru olmasaydı, birer yalandan ibaret olsaydı. ama elden ne gelirr artık. mutlu bir yuva kurmayı allah nasip eder bana. siz de ailenize olacak çocuklarınıza, çevrenize sahip çıkın lütfen. hoşçakalın.
yazacağımı yazamadım. başlığa bakıp tıkanıyorum. böyle yaratıkların öldürülmesi gerekiyor bence. açık ve net. telafisi olan birşey değil çünkü,hem suçlu hem kurban için.
aslında sanıldığının aksine türkiye'de kızlara oranla daha çok rastlanılan bir durumdur. toplumda, erkek çocuklarına nazaran kızlara daha fazla ihtiyat gösterilir ve daha fazla korumacı davranılır. erkek çocuklarının ise genelde başına böyle talihsiz olayların gelmeyeceği düşünülür ve kendi başına bırakılır. yapılan en büyük hata da budur zaten. ailesi tarafından bir kız çocuğu gibi muamele görmediğini bilen böyle sapık insanlar da kızlara yönelip başına dert almaktansa erkeklere yönelir.
bir erkek de böyle iğrenç bir durumla karşınca çoğunlukla bunu ailesiyle veya bir başka yakınıyla paylaşıp yardım istemekten çekinir. toplumdan dışlanacağını, kendisinin suçlanacağını ve eşcinsel olarak görüleceğini düşünür. bu da çocukların yaptığı en büyük hatadır, zira böyle bir olaydan sonra psikolojik yardım almayan erkek çocuklar psikolojik travmalar geçirir ve ileride pek çok ruhsal bozukluklar yaşayacağı gibi farklı cinsel duygulara eğilimi de artabilir.
aileme yıllar sonra anlatabilmiştim durumu. nice intihar girişimim olmuştu nedensiz yere. ilk bileklerimi kestiğimde ortaokuldaydım. zar zor acile yetiştirmişlerdi beni. geceleri yatağıma yatamaz olmuştum. her gece altıma kaçırıyordum. gözlerimi kapadığımda kabus gibi o gece yaşadıklarım aklıma geliyordu.
şimdi ben de her sağlıklı birey gibi kızlarla ilişki kuruyorum. cinsel tercihlerimde bir değişme olmadı ama yoğun ilaç ve terapi desteği aldım. hala ilaç kullanmaya devam ediyorum. bir kız arkadaşım var nişanlıyız. ona bu durumu anlattım. sağolsun olgunlukla karşıladı. hiç yaramı kaşımadı bu yönde. hiçbir şey olmamış gibi ilişkimze devam ediyoruz.
evet dediğim gibi 6 yaşındaydım. cuma günü okul son günü, şehmuzla ben her zamanki gibi zili duyar duymaz çantalarımızı hızla hazırlamaya başladık. planımız annemden izin koparabilirsem onun evinde kalmaktı. babası zekai ona o zamanın en güzel aletini yani bilgisayarı commodere 64'ü almıştı. şehmuz'un en samimi arkadaşı olduğum için beni evlerine yatıya davet etmişti...
Eğer; çocuktan kasıt, ergen kızların "bugün cafede çok yakışıklı bir çocuk gördüm" cümlesinde kullandığı çocuk kelimesi ile aynı manadaki çocuk ise ve taciz eden de hoş bir bayan ise keşke her zaman olsa denilen hoş durumdur:)
6 yaşındaydım. annemgil beni ilkokula erken yazdırmışlardı. o zamanlar, siyah önlük giyer, beyaz yaka takardık. bahçedeki okul kantininden sıkış tepiş kalabalığın arasında simit ve gazoz almak en büyük keyfimizdi, bir de kantin sırasında demirlere tutunup takla atmak. parayla satın alınamayacak şeylerdi bunlar.
bir insanın şerefi, onuru, haysiyeti, namusu ve masumiyeti de böyle. allah senin cezanı versin zekâi amca. daha çocuktuk. kafamız kötü şeye basmazdı. fırat'ın dediği gibi göt sıç bok idi tek bildiğimiz kötü kelimeler. amcaların çükünden habersizdim o yaşta, nerden bilebilirdim, aklım ermiyordi ki daha... allah belasını versin diyorum şimdi, bela ile anıyorum onu. çoktan geberip gitmiş olan zek'ai amcayı. zekai amca, yan komşumuz aynı zamanda sıra arkadaşım şehmuzun babasıydı. böyle başlamıştı talihimin üzücü kara lekesi.
allah hiçbir çocuğun başına vermesin. buradan ailelere sesleniyorum. bilmiyorum ki; küçük yaşta başıma gelen bu elem verici hadiseyi ne kadar metanetli bir şekilde sonuna kadar anlatacağım ama sizlerle paylaşmak istiyorum. utanmadan kaleme almak istiyorum. ne için? belki bunu okuyan birkaç anne ve baba vardır da, ya anne ve baba olmaya aday vardır, bu sayede çocuğuna nasıl davranıp davranmaması gerektiğini anlar ve çevrede ne tip anne ve babalar varmış idrakine varır çocuğunun arkadaş seçiminde dikkatli olur.
