çocuk yaşlarda kalmış olduğum erkek yurdunun 200 metre karşısında bir kız yurdu vardı. ozamanlarda cep telefonu ve bilgisayar yoktu, yurdun bahçesine mektuplar atardık, mektubun içerisinde; bir adet vesikalık fotoğraf, yanında bir kağıt (duygu ve düşünceler yazan) birde parola. parola: gece yatakhane lambaları yanıp söndüğünde, buluşacaksan sende lambaları yak söndür, caminin arka sokağında buluşalım.
(bkz: hey gidi günler)
türkiye'de karadeniz bölgesinde bulunan bir üniversitede, kampüs içerisinde böyle bir durum var erkek yurdu bloğu kız yurdunu görmekte. bir arkadaşımın ziyaretine gittiğim zaman odasına kadar girebildim. kız yurdu binasını gösterdiler. kızların özellikle renkli ve dekolte iç çamaşırlarını dış ipe astıklarına şahit oldum. bence dedim bu kızlar sizi azdırmaya çalışıyor ama siz dedim sakın alet olmayın bu tür oyunlara. ben dedim demesine ama malesef kızlar orda bir nesili eritti.
