format gereği tanım: dünyanın sonuna doğru, yani kıyamet alametlerinden biri olarak kurulan cümle. geçelim.
bir arkadaş toplasında öğrendiğim, ilkokul 5'e giden bir erkek çocuğuna din öğretmeni tarafından okulda söylenen sözdür bu. anne dedi çocuk:
--spoiler--
biliyor musun? dünyanın sonuna doğru erkekler karılarının sözünden dışarı çıkmayacakmış, hep onları dinleyecekmiş, annelerini babalarını dinlemeyecekmiş. ben kıyamet kopmasın diye hep seninle babamın sözünü dinliyeceğim, karımın sözünü dinlemem.
--spoiler--
ortamda derin bir sessizlik... tabi doğrusunu anlatmaya çalıştık sonradan ama ya diğer anlatamadığımız çocuklar? ya da o öğretmen, biz öylesine büyükleriz anlattığımız çocuk hangimizinkine inanır?
bre öğretmen görünümlü kara cahil, bre örümcek kafalı, sen 12 yaşındaki çocuğa birşey öğrettiğini mi sandın? kıyametin yaklaşmasını bu şekilde mi anlattın?
çocuklarımız bu tür eğitimciler tarafından yozlaştırılmakta maalesef. tüm öğretmenleri kastetmiyorum burda, kendi fikirlerini, gereksiz bilgilerini çocuğun kafasına empoze etmeye çalışanlardan söz ediyorum. içlerinde son derece idealist insanlar da var. çocuğa doğruyu aktarıp, iyi birey olması yönünde önayak olanlar da var, onlar taktire şayanlar, ya diğerleri!
şimdi bu çocuk büyüdüğü zaman aklının bir köşesinde kadınları yok saymak kalmayacak mı? herkes üniversiteye gidemiyor maalesef toplumumuzda, bazı insanlar sadece ilköğretimden edindiği bilgilerle yetiniyor. psikolojide bile insanın ilk önce çocukluğuna iniyorlar bazı sorunlarda, bilirsiniz. ve bu aşamada da ilköğretimde verilen eğitimin önemi çıkar ortaya. ilerde mutsuz aileler kuracak çocuklar eğitmeyiniz sevgili öğretmenler, onlar bugünün öğrencisi, yarının halkı olacak.
