not aldığım çok fazla bir yer yok, duygu ve düşüncelerimin güzel olan kısmını da pek yansıtmam insanlara. Bir gün olur da dönüşü olmayan çok uzaklara giderim, bu not kardeşim için,
çok enteresan bir duygu ;) ne kadar küçük olduğuna göre değişir tabi ama benim ki 9 yaşında bazen çok iyi harika bazen de hayattan bezdiriyor daha şimdiden.
geçen şöyle bir şey oldu, kardeşim dolarlarımı gördü(20 dolar :d) gördüğü gibi 1 dolar istedi benden 3-4 defa başımdan atmayı başardım ama artık vermesem ağlayacak gibiydi tamam dedim, 2 dolar vereceğim dedim birde mutlu oldu tabi hemen * ama bir şartım var dedim 2 hafta boyunca dediğim, istediğim her şeyi sorgulamadan yapacaksın dedim (abi terörü), o anda ne desem kabul edecek olan küçük kardeşim ''tamam,tamam söz yapıcam abi'' dedi. cuma günü oldu bu konuşma yarın başlar dedim. tamam dedi, aldı 2 dolarını attı kumbarasına. neyse işte yarın oldu ben tabi başladım kardeşime emirler vermeye o günü çocuğun bana hizmetle geçti. su getir, çoraplarımı çıkar, temiz çorap getir giydir, bir kola koy getir, şuradan marketten 2 cips al gel, bacaklarımı ov, ayağıma masaj vs. vs. bezdirdim çocuğu o gün * ''abi tamam artık yeter lütfen'' demeye başladı bende tabi ''ohoo daha çok gün var ama anlaşmayı unuttun mu'' falan dedim, ''ya abi lütfen,hadi'' falan gene demeye başladı, kıyamadım bende tamam hadi yarın son gün dedim, öyle böyle kabul etti.( bu arada kötü abi falan değilim valla ;D hatırlatıp gülüyoruz artık bu anıları) neyse kabul etti işte, yarın oldu.
ben devam ettim bu sefer daha dalga amaçlıydı ama şunu bile yaptım gözlerini kapat, yanağımı öptürücem dedim, ayağımın altını öptürdüm sonra (bu kötülük olabilir belki neyse) işte sonra kendimi salıncakta sallatmaya çalıştım 4 katıyım çocuğun zar zor sallıyordu, 20 kere etrafında dön vs. vs. işte bugün de bitti, kardeşimle anlaşmamız da bitti.
uzun oldu ama yapacak bir şey yok kısaca küçük kardeşe sahip olmak iyidir, iyi *
