Geçen gün turnuvaya yetişmek için koşar adım yürürken çok fena düştüm. sağ olsun bir kız kaldırdı beni öyle sözlük filanda kullanmadı bildiğin ellerini kullandı amk. Bu vesileyle o bayan kardeşe bir kez daha teşekkür ederim. *
ne vakit iki satır entry yazsam hemen mesaj kutum yanıyor.
- arsız canım sen niye böylesin?
- arsız yarına işin var mı, buluşsak?
- arsız sen yazma canım benimle ilgilen...
kimse yazdıklarıma değer vermiyor hepsinin derdi başka bir şey olmuş. oysa ben yazılarımla tanınmak isterdim. her yazdığım düşünceye sutyen çıkaranlar oldu. hiçbir kız düşüncelerime değer vermedi ve her zaman karl marks literatüründe artı değer olarak görüldüm.
hülasa bebeğim insanın yüzünde tarık akan burukluğu.
