aristo'nun düz mantığını abartmak tehlikeli. erkek arkadaş yada kız farketmez ilk günden beri tavrını koyuyor ve buna rağmen yakınıyorsan hayatta bir çok konuda ağlaşmaya mahkumsundur. diğer yandan erkek yada kızın sevgilisinin hayatını kendinden ibaret sanması hele kendi hemcinsleriyle bile takılamaması bana garip gelen durum. aslında erkek arkadaş dışarı çıkılan insanlarla tanıştırılıyor ve bazısı hakkın da nedene dayandırarak görüşmesini istemiyorsa normal. mesela ben eski kız arkadaşlarımdan 3 ü ile görüşüyorum. kız arkadaşım bu ilişkileri sorgulamazsa gariplik vardır..
başka bir açıdan sınırlandırmayı isteyen kız-erkeklerin de olduğu unutulmamalıdır. ağlaşmaları da şekil olsun diyedir..
kendine güveni olmayan, erkek arkadaşının himayesi altında kendini değersiz hale getirerek itina ile ezdiren, hesap vermeyi alışkanlık haline getirmiş, hesap sormanın anlamını dahi bilmeyen kadının kuracağı cümledir.
hasta ruhlu kızdır. var böyle dengesizler. bizzat arkadaşımdır bir tanesi. neymiş efendim sevgilisi kıskanıyormuş. dışarı çıkmasına izin vermiyormuş. ayrılıncada psikolojileri bozulur bunların. her türlü üzülmeyide hakederler. aldatılmayıda. çünkü onlar morondurlar.
kişi kendinden bilir işi diye yalandan dememiş atalarımız..
demek ki o dışarı çıktığında bir bok yiyor senin öyle yapmandan korktugu için sana izin vermiyor.
diyeceklerim bu kadar.
iyi akşamlar. *
edit: yaşadığım bir tecrübeden alıntı neden üstüne alındında eksiledin ki?