başı yenen siyasetçidir. zamanında mehmet ağarla ittifak yaptılar yapacaklar derken, dönemin mehmet ağar ı erkan mumcuyu yarı yolda bırakmıştır. kendisi siyaset sahnesinden silinmiştir. iyi adama benziyordu ama siyasette iyi olmak yetmiyor işte biraz ayık olmak lazım.
abdullah gül'ün cumhurbaşkanlığı seçiminde, chp'li generallerin "meclisi boykot edin, seçime girmeyin, yoksa darbe yapacağız sonra senin de başını yakarız" tehditine boyun eğmiş cahil cühela siyasetçi. halbuki türk siyasi tarihini biraz okuyup, faruk gürler'i cumhurbaşkanı seçtirmeyen bülent ecevit ve süleyman demirel'in tutumlarından haberdar olsaydı siyaset tarihinden silinip gitmezdi.
yediği onca halk şamarından, özellikle de cumhurbaşkanlığı seçiminde meclise girmediği için ilk seçimde yediği okkalı tokattan sonra uzun bir süre ortalıkta görünmeyen, son olarak muhafazakar kesimi hedef alan açıklamalarıyla yeniden gündem olmaya çalışan ve seküler chp'ye göz kırpan eski ve eskide kalması gereken siyasetçi.
seküler çevreye girmeyi bu tip açıklamalarla yapamayacağını, o çevreye girebilmek için 80 yıldır bu ülkenin sırtından beslenen kemalist oligarşinin bir üyesi olması gerektiğini ve bunun da ancak doğumla gerçekleşebileceği bilmeyen siyasetçi.
367 krizinde laikçiler safında yer alıp ilk genel seçimde halkın kıçına tekme vurduğu siyasi hurda. cin olmadan adam çarpmaya kalkışmanın bedelini ödemektedir.
siyaseti bıraktıktan sonra kendisini okumaya ve araştırmaya vermiştir, duyumlara göre epey de donanım edinmiş. bir kaç yıl sonra muhteşem bir dönüş yapması kimseyi şaşırtmasın.
bu adamı ne zaman hatırladım, numan kurtulmuş olayından sonra.
senaryo benzer ama tam tersi, hatırlayın liseliler.
önceleri akp'de bakan olan bu adam bir anda parti değiştirdi. sonra ortaya bir dyp-anap birleşim fikri atıldı, hatta dyp dp oldu. ama sonra rezalet bir başarısızlık ve iki partinin birden çöküşü. zaten mumcu orayı da bıraktı.
sonuç mu? iki parti birden, iki sağ parti birden bloke oldu. ilginç ve benzer 2 hikaye değil mi?
