o minicik eriklerin ilk tadına benim bakmak istedigim eski bir zamanda tepesinden düştüğüm ve bahçesine girdiğim nine'den "ohhhh, iyi oldu canıma değsin, minicik erikleri koparmaya utanmıyormusun eşşoluu" cümlesini duymama sebep olan ağaç. *
baharda mutfak balkonuna çıkıp her gün incelenesi ağaçtır. ilkbaharın müjdecisidir. gelin gibi beyaza büründüğünde insanı kendine aşık eden zarafete sahiptir. küçükken olduğu gibi tırmanıp meyvesini taze ve ekşi olarak yemeyi özletir ara sıra.
fazla bakım gerektirmeyen, oldukça verimli denebilecek, güzel ağaçtır.
anneannemin bahçesinde de birkaç tane var, her yılda bir dayımla birlikte olmuş olmamış ayrımı gözetmeksizin tüm erikleri indiriyoruz.
bizim küçücük bahçedeki bir karış toprakta da bir tane var, bu yıl biraz daha büyüyerek ikinci kattan rahatça uzanabileceğimiz bir yere ulaştı, bir dalı da direkt bizim camın önüne erişmiş. can eriğinin olgun halini daha çok sevdiğim için, güneşte kızarmışlarından koparıp yiyorum.
Özetle bulunduğu bahçeye mutluluk getiren bir şey bu.
