o kadar erişilmez bir şeye sevgi duyarsınız ki sevmeye bile cesaret edemezsiniz. o kadar ulaşılmazdır bu şey. bu tür sevgiler için ancak bu cümle kullanılır.
ibrahim sadrinin bir şiirinde geçen cümledir. her dinleyişte acaba erişilmez olan şey sevmek mi?, sevilenin kendi mi? düşüncesine daldırır insanı. ve kesin bir cevap bulmak mümkün olmamıştır hala.
insana sevdiği güzel gelir. Bazen birini çok seversin, onunla yatıp onunla kalkarsın, belki de yattığın zaman onunla evlendiğini çok şeker bir çocuğunuzun olduğunu, üçünüzün beraber tatile gittiğini düşlersin. O kadar seviyorsundur ki düşündüğün zaman bir gülümseme kaplar yüzünü en kötü anlarını mutlu yapmayı bilirsin. işte öyle birşeydir erişilmezlik öyle birşeydir sevgi.
