akp'nin yalakası olmuş güneş gözlüklü medya insanı sana mı kalmış kiziroğlu türküsünü davutoğlu diye seçim şarkısı yapmak, yahu sen şarkıcıysan şarkıcılığını bileceksin ayrıca davutoğlu için bir yiğit adam falan öyle sözler geçiyordu galiba şarkıda yani ne diyeyim erhancım buna çocuklar bile güler davutoğlu sadece erdoğan'ın talimatlarıyla hareket eden bir isimdir bunu öğrenemediysen şarkıcılık yapma hiç.
çizgisini bozmamıştır. yıllar önce fazilet partisinin seçim şarkısı dön bak aynaya idi. siyasi tercihi doğrultusunda davranmış bir sanatçıdır kendisi. severiz sayarız. ak parti işi beni ilgilendirmiyor.
yalaka denen adam. 50 milyon seçmeden 24 milyon oy alan adama şarkı yaptı diye yalaka diyorlar hem de. iki yüzlülüğüne sıçtıklarım !
erhan abiyi severiz. siyasi görüşünü de bilmem zaten. ben onu 'yeniden de sevebiliriz akdeniz' şarkısı ile sevdim. bandırmalı cemil abi için sevdim. dayıma benzerliği için sevdim. gittiği yağmurla geldiği için, yeniden de sevebildiği için, kizioğlu mustafa bey için sevdim.
severiz erhan abiyi. ideolojisi ona kalmış. her 2 kişiden birinin oy verdiği partiye şarkı yapması yalakalık ise, %5 oy alan partiye yapılan şarkı daha yalakacadır. azıcık mantıklı olun.
karşı ideolojilere az saygılı olun. sizden olmayan herkesin kötü olduğuna ve iktidar sahiplerine yakın herkesin yalaka olduğuna inanmak sizin yobazlığınızın kanıtıdır.
onur akın kemalist modern çağdaş ve delikanlı, mustafa yıldızdoğan faşist, erhan güleryüz de yalaka.
evet çocukluğumun şarkıcısı idin. idin diyorum çünkü her şey idin(geçmiş) de kalmış. biz büyüdük ve kirlendi dünya. sen de dahil; ve sen o çocukluğumdaki günlerde kaldın. aferin !
Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Üç taş, üç cam olmalıydı hayat.
En büyük kavgamız gazoz kapağından çıkmalıydı
ve en büyük acımız
öğretmenimizin başka şehre tayini olmalıydı.
Biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
Büyümeğe özenmeliydik büyümeden...
insan dediğin,
yürüdükçe yorulan, yoruldukça ağlayan bir taş değil mi?
Çözmesi zor değil.
Sen ansın, yaşanan zaman...
yeri bende ayrı şarkıcısı.ayna grubu falan değil erhan güleryüz'dür o grup tamamen.bence hayrına tuttu yanındakileri senelerce.beste ses birikim duygu bitek bu adamdaydı.cemil abiye gelince öldü allah rahmet eylesin ama abi biz senin vokal yaptığın şarkıları atlayarak erhanın sesine denk getirmeye çalışarak kasetleri teyibi bozarak büyüdük.büyük sanatçıdır erhan güleryüz.
nedense yazarlar hep erhananın cemili sattigindan dem vuruyor. aynayı ayna yapanın cemil özeren olduğu soyleniyor. rahmetli cemil bizim hayranı olduğumuz bir insandı ama malesef bir cok da hata yaptı. aynadan ayrıldığında popüler biriydi. peki neden tek başına devam edemedi kariyerine? çünkü ne sesi ne besteleri buna yetecek kalitede değildi. sanatçılar açılardan beslenir derler, neden cemil 2002 yılından itibaren yaşadıklarını müziğe dokemedi? erhanin suclanmasinin sebebi cemilin gruptan dışlanma sebebinin bilinmemesi. cemil özeren bile cok farklı açıklamalar yaptı bu konuda. erhananın konuşmama sebebi ise bence eski günlerin hatırına. ayrıca erhanin cemaatle olan bagi, sevgilileri vs kendiyle alakalı şeyler. müzikal kimliğiyle hiçbir ilgisi yok.
yazmayım dedim ama dayanamadım. hazır kendi çapımda duygusallığa bağlamışken hayranı olduğum yegane insan hakkında iki kelime karalamak istedim bu gece..
ayna grubunun çıktığı ilk günden beri severim. ceylan'ı dinlediğim klibini büyük bir beğeniyle izlediğim günü dün gibi hatırlıyorum. sekiz yaşındaydım ve televizyonun karşısında oturduğum an gözlerimin önünde. oysa dün ne yedin diye sorsanız kendime kısa bir düşünme payı veren biriyimdir. gözlüklerden midir o vakit anaokulunda oynamış olduğum ''kafkas''tan mıdır bilinmez büyülenmiştim ceylan'da. o zamanın pop müziğini hatırlamam ben çünkü dinlediğim, takip ettiğim tek gruptu ayna. sekiz yaşında bir çocuk ne anlayabilir sizce aşk şarkılarından, ayrılıklardan ya da kırgınlıklardan? sırf ayna kasetlerimi her zaman dinleyebileyim diye walkman aldırmıştım aileme..
çok severdim erhan güleryüz'ü ancak hiçbir zaman o televizyonda sevdiği birini gördü mü çıldıran çocuklardan da olmadım. yalnız unutmam ne zaman arabada radyoda bir şarkısı çıksa söz birliği yapılmış gibi sesi açılır ve kimse konuşmazdı. belki de ailemin gerçek anlamda saygı duyduğu nadir şeylerden biriydi erhan güleryüz sevgim. en güzel hediye yeni çıkmış bir ayna kasetiydi benim için. ailem dışarı çıktığında bir kasetle geliyorlarsa bana dünyaları almış kadar olurlardı. bir tren yolculuğu yapmıştık ''Bostancı durağı'' zamanında ve yolculuğun aklımda kalma sebebi kasetin yeni alınmış ve benim şarkıları yolda ezberlemeye çalışmamdır.
erha güleryüz bende birçok şeyi temsil eder ama en başta da çocukluğum gelir. saflığım, duygusallığım, anlayamadığım belki de hiç tatmadığım duygular karşısında ağlayışlarım.. yıllar geçti üzerinden o günlerin, grup dağıldı, ayna eskisi gibi olamadı ama hep vardı bi yerlerde. son zamanlarda yazılanları okudum da yok cemaatçi olmuş yok cemil'e ihanet etmiş. hiç umrumda değil, dinlemeye devam ederim. çünkü o benim çocukluğum. ne yapmış olursa olsun bana o yıllara dair güzel anılar bırakmış bir insan. hiç tanımadığınız, karşılaşmadığınız ve konuşmadığınız biri sizde bu denli bir geçmiş yaratabiliyorsa sorarım size nasıl unutulur, nasıl ötelenir? gerçek sanatçılık bu değil midir zaten, bir kişinin bile hayatında bir anlam ifade edebilmek? erhan güleryüz bunu başarabilmiş bir insan. kimsenin özel hayatı beni ilgilendirmezken kaldı ki sanat camiasında şu an kimler kimler varken erhan güleryüz'e laf etmek biraz acımasızlık ve geçmişe saygısızlık değil midir?
şu günlerde yazdığı, yönettiği ve başrolünün tuğçe kazazla paylaştığı çerkes adlı filmin çekimlerini yapmakta. duyumlarıma göre filmde gözlüksüz haliyle boy gösterecekmiş. aslında gözlüksüz halleri internette dolaşıyor ama genede büyü bozulmaz inşallah diyorum.
