ayna grubunun solisti erhan güleryüzün kimi zaman şarkı sonlarında, kimi zaman ise kitapları aracılığı ile paylaştığı, herkesin kendinden bir parça bulabileceği harika eserleridir...
sağda, solda izlerin var.
zor oluyor bazen uyanmak.
'zaman en iyi ilaç' derdi babam.
toparlanmaya çalışıyorum.
kendime yeni uğraşlar buldum;
şiir, resim, tiyatro, sinema...
seni yazıp,
seni boyuyorum.
seni oynayıp,
seninle uyuyorum.
bu aşk iki umuttan kopan isyancı günahların sıgındıgı bir adaydı;
hayat denen azgın denizde...
bu aşk gerçegin gözünün içine baka baka
gülümsemekti acılara...
bu aşk bir devrimdi; her şeyi reddeden
ve her devrim kendi çocuklarını tüketir.
seninle ben bu öykünün
kaybeden iki kahramanıyız.
seninle ben dünyada ve cehennemde
iki garip yalancıyız...
biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
üç taş, üç cam olmalıydı hayat.
en büyük kavgamız gazoz kapağından çıkmalıydı
ve en büyük acımız
öğretmenimizin başka şehre tayini olmalıydı.
biz hep çocuk kalmalıydık aslında.
büyümeğe özenmeliydik büyümeden...
yaz henüz gelmişti ben ayrıldığımda
kaç vakit oldu?
kaç ay?
kaç yıl ?
kaç asır?
evimden ayrı...
a benim ruhumun teri memleketim
dünyayı verseler değişmem çayırımdaki bir çiğ tanesine
meğer gurbet dediğin mapuslukmuş güneşli avlularda
yaşanırmış öylesine..
dönüşümde ne bulurum bilmem
bildiğim dönücem ey verilmiş sözüm, edilmiş yeminim
elbet bir gün dönücem...
yıl kaç olur hangi mevsim bilemem
elimde takvim yapraklarından güller
gözümde bir çocuk
saçlarımda kar...
bunca aciyi boşa çekmez hiç kimse.
ve bunca ölümden kolay dönülmez;
bu kadar sevmeyince...
severek ayrılanlar bilirler ayrılığı
severek ayrılanlar yaşarlar pişmanlığı
çok uzak şehirlerde aynı çarpar iki yürek
çok uzak bir şehirde beklendiğini bilerek
gün gelir için yanar elin gider mektuplara
gün gelir beni ararsın gözün dalar uzaklara
yaz gelir sıcak olur akşam sahil yollarında
her adımda beni anarsın gözün dalar ufuklara
severek ayrılanlar bilirler ayrılığı
sen benim eş ruhumsun
unutmuş olsan hissederdim
unutmuş olsan yanımda durmazdı
her sabah hayalin...
seni görmek için geri geldim;
sen gideli çok olmuş.
nereye gidersen git,
çantanda bir resmim,
aklında gülüşüm olsun.
beni seni gerçekten sevdim.
bitmez demiştim; bitmedim...
mevsimlerden sohbahardayım...
resimde sapsarı yapraklar,kurumuş dallar,
yılgın bir rüzgar ve ne yapacağını bilmeyen bir çocuk var
aslında sana söylemek istediğim çok şey vardı..
mesela;keşke bu kadar büyük sevdirmeseydin kendini.
neyin bedelini ödedim bilmiyorum.
herşeye rağmen sanada kızmıyorum,kızamıyorum.
acım durulduğunda bir şarkı söylerim belki,
belki o zaman anlarsın..
bunca hüzün bizde iyi durmadı
ve bu ayrılık bu aşka hiç yakışmadı...
dün gece seni gördüm yine
bembeyaz bir yağmur içinde
bir rüya değil sanki
gülüyordun gözlerime
her damla bir keder
gözlerimde yaş oldun
yetti bundan fazlası ölüm
gelme artık gecelerime
o günlerden bir rüzgar eser
ümitlerin seni terkeder
senden o bakışlarını gizler
kapkaranlık bir keder
hayatta paylaşmaya değer
bildiğin bir sır varsa eğer
haykırıp dağlara taşlara
anlatmalıymış meğer
artık çıkmıyorum istikla'le
sabah fatma hanım uyandırıyor
helva, ekmek, çay bana onlar bakıyor
odanın hali perişan ben perişan
kimse yok işime karışan
ara sıra balkona çıkıyorum
fesleğenler kuruduğunda ocak'tı
ben baharı bekliyorum
ne olduğunu bilemedim
bir umudum var hala
gözüm şişelere takılyor
becerebilseydim ne ala
bu günlerde böyleyim ben, yas denen şiirdeyim
bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın
hiç bir zaman duyamayacağın
duysanda anlayamayacağın
bir çığlıkta sana birikiyorum...
günler geçiyor her şey daha dün gibi
maziye baktım da yine
günler geçiyor deliler gibi
mevsim dönüyor
nisan yağmurları öncesi
son kez bu gece
görsem diyorum bi yudum seni
hasret bir bulut
geldi gitmiyor
sensiz ne kadar bensizim kimse bilmiyor
alsam başımı gitsem diyorum
gittiğim her yerde hasretin terketmiyor
hangi rüzgar bana senden haber getirir
yaralı bir kuşun kanadında kırık bir tüy gibiyim
hangi rüzgar sana benden selam götürür
kıyıda külü geçmişe ağlayan sönmüş ateş gibiyim
dağlar duman olmuş gönül dağlar gibi ol
küsme bırakıp gidenlere
bir gün çözülür tılsımlar
bir gün yıkılır duvarlar
aşkın gücünü bilenlere...
ben gidiyorum, şimdilik hoşçakal.
bu sefer de ben istedim gitmeyi...
sevmediğimden değil,anlayamadığından.
aşkım filan da bitmedi yani.
aksine daha çok, daha çoksun bende.
hep kıskandım kedini, köpegini.
bir sabah güvercin olurum pencerene,
anlarsın seni nasıl sevdiğimi....
bugünlerde içim sıkıldıkça düşüyorum yollara,
bugünlerde seni düşünüyorum sık sık, neden?
bugünlerde pek konuşmuyorum ben kimseyle,
ortaköy'ü bilirsin. aynı kahvedeyim çok zamandır,
herkes aynı, herşey aynı,
bir tek, bir tek sen yoksun...
