ortaokul... sınıfa gidiyorum. arkada daire oluşmuş yine. aha gene biri ergenliğe girmiş amına koyim. ulan bir rüya anlatıyor kitapsız. olamaz böyle bir şey. yüce mevlam hiçbir masraftan kaçınmamış direkt o geceyi bu lavuğun rüyasına ayırmış sanki. neler neler. hikayesi bittikten sonra da dönüp alaycı tavırlarıyla "şşş oğlum sizin ağaca su inmedi mi lan hahahaha" demesi yok mu ibnenin nasıl bir baskı altına alıyordu bizi anlatamam.
bu sefer teneffüste başka biri çıkıyor sahneye. bu pezevenk de nasıl otsbir çekmiş onu anlatıyor. hemen başına toplanıyoruz. vay vay vay reis bildiğin şampanya patlatmış. 2-3 metre takriben.
çok çektik bu kolpacı pezevenklerden. sürekli eve gidip pipimle kavga etmeme neden oluyordu bu ibneler. her gün pipimi elime alıp hadi ulan artık işemekten başka bir işe yara diye yalvarıyordum kendisine. neyse ki 1 ay sonra falan yeni skill kazandı. 2. görevi de aldı sonunda.
o kolpacı pezevenk bu sefer ben oldum tabi. topladım herkesi başıma. hayal gücümün sınırlarını deli gibi zorlayarak anlattım hikayemi. o zamanlar ekranlardan takip edilen bişi yok. ne sallasan çocuk yutuyor. şimdiki nesle 3-4 metre patlattım desen kıçıyla güler adama.
