ergenin, ileri dönemde kendisinden utanacağı şiirlerdir. o anki psikoloji ile yazılmış hiç bir .ike benzemeyen şiirlerdir bunlar. halbuki o dönem ne kadar da güzel geliyordu, müziğin etkisi ile ağladığın bile oluyordu.
biz sokaklarda büyüdük kızım
senin gibi ballı ekmek yemedik
dünyayı kasıp kavurduk
15 yasında bizi satan kızlara savaş açtık.
her ne kadar
jet sosyetenin yüksek kaldırımlarında yerimiz olmasada
her kahvede adımız, her kahvehanede masamız,
her güzelde resmimiz vardır.
sen benim msn deki avatarım,
ilk sigaramdaki öksürüğümsün
içimdeki volkan, yüzümdekilerden daha yıkıcı
bir yanımda resmine bakmanın heyecanı
diğer yanımda anneme yakalanma korkusu,
büyüyorum sayende.
dayak yerim durmadan okul çıkışlarında,
etek altı keserim merdiven yokuşlarında,
kalçan ne güzel sallanır sabah koşuşlarında,
bana vermedin ya çıban çıksın memişlerinde...
osmanin götü kocaman
vay aman aman aman
osman olmus bir manda
vay aman vay
hergün yer bir danayi
vay aman vay
sonunda alir babayi
vay aman vay
allah belani versin
vay aman vay
patlayasin insallah koca götlü osman
Güzel kızlar göreceğiz çocuklar
Kayıkları maviliklere süreceğiz
Çocuklar inanın inanın çocuklar
Güzel ruslar göreceğiz güneşli rulsar
Kaıykları maviliklere süreceğiz.
hani sınıfa girince,
ay gibi, sıcacık gülümsüyorsun ya yaz güneşi gibi; (!)
sana şiirler yazıp,
ismini de kalbime yazıp,
bir ağaca da adını yazıp,
eve giderken ağlayasım geliyor
o dönemlerdeki erkek arkadaşıma uzun çabalarımdan sonra yazdırmayı kabul ettiğim ama sonra keşke yazmasaydın dediğim şiirlerdendir.*
ne güzeldir gözlerin
çok dırdır eder sözlerin
beni şiire zorlarsan
kapak olur sözlerim
severim seni bil bunu
ama her dakka çaldırma
anamın gazabını bulma **
