otobüste son gördüğüm ergenle ulaştığım sonuçtur. en nihayetinde allah yarattı, evet, ama insan inanamıyo ya, vallaha... bir insan evladı bu kadar başkalaşabilir mi lan? düşün, doğduğunda ayyy canııım götünü yirim ben seniiin dediğimiz çocuk, tövbe estafurullah böyle maymun götüne dönüyo ergen olunca.. üzülüyorum lan.. böyle ağız sürekli "o" harfini söyler pozisyonda, elmacık kemikleri sanki böyle tepik atmışsın da şişmiş gibi, adem elması sanki boğazında şeftali çekirdeği kalmış gibi, göz yuvaları kasap görmüş sığır gibi içine göçmüş, saçlar desen apaçi çadırını andırıyo... üff bak gene moralim bozuldu lan... gidiyim bi çay koyim bari mınakoyim.
ergenlik insanın hayatında bir geçiş devresi olduğundan çok da şaşılmaması, anlayışla karşılanması gereken vaziyettir. genç, devamlı değişim içinde olan bir vücut ve duygular ile psikolojik açıdan zor bir dönem yaşamaktadır. bu dönemde gerek ailesinin, gerek çevresinin ve diğer insanların ona anlayış ve sabırla yaklaşması ve gelişimine destek olmaları doğru ve insani bir yaklaşımdır.
