sözlükte azalan rusya vs türkiye savaşı vb. başlıklardan ötürü şu an olduğu kanaatinde olduğum zaman dilimidir.
onlarda aslında iyi niyetli çocuklar, ben 25 yaşındayım baya tecrübem var savaşla, ateşli silahlarla, ne yazıkki onlar kadar ateşli düşünemiyorum. ama onlarıda anlıyorum.
kötü bir niyetleri yok, ülkelerini çok seviyorlar ve teoridede olsa ülkesi için savaşmaya bukadar azimli gençlere sahip olduğumuz için (hangi dilden dinden ırktan yada sosyal statüden gelirse gelsin), şanslıyız.
aptalca yorumlar olabilir, fakat bir karikatür vardı, 2 adam ve bir martı absürd biçimde resmedilmişti, zamanla yaşları ilerleyince karikatür kara kalem resme dönüyor (yada çizgi roman herneyse), ve büyüyorlar, martı konuşmamaya başlıyor gerçek martı oluyor karikatürden çıkıp, çocuklardan biri aile babası oluyor öbürü evlenmiyor ama düşünmöeye anlamaya başlıyor. savaşa gidip ikiside ölüyorlar. son karede martı gökte uçuyor oluyor. bira masasında oturan bir martı ve 2 genç absürd karikatürize karakterden buraya geliniyor yani.
gençlerimizin çok cesur olduğundan eminim, analar güneydoğuda şehit 20 yaşında evlatları için ağlıyor, ama öğrenmeliler, savaş aptallıkla kazanılmaz, kahramanlık bilek gücü ile savaşıldığı taktirde olur. günümüz modern ordularında kahramanlık değil balistik füzeler, cengaverlik değil, insansız hava arçları vardır, 500 yıl öncesinde yaşamıyoruz.
yakında benimde bebeğim olursa, onun rambo gibi filmler izleyip saçma sapan ölmesini istemem, ama ülkesi uğruna aptalca değil gerçek bir amaç uğruna savaşır ve şehit düşerse üzülürüm ama fedadır.
milletimize ülkemize hepimiz fedayız, ama bilinçli olmamız çocuklara eksi basmaktansa onlara doğruyu yanlışı öğretmemiz lazım.