malum 13-14 yaşlarına geldiğimiz vakit ergenliğe giriş dönemimiz başlamış oluyor.(erkekler için tabi. kadınlar daha erken giriyorlar.) bu dönem; artık vücutta bazı değişikliklerinde meydana gelmeye başladığı bir dönemdir. ses borazan gibi olur, sivilceler çıkar, boy birden uzar filan. ama ergenliğin vazgeçilmezlerinden biride "ergen bıyığı" adını verdiğimiz ama bıyıkla alakası olmayan o tüy yumağıdır. evet can dostlar, ergen gencimiz o tüyleri öyle benimser ki o dönem de, onunla bütünleşir bir nevi. ama maalesef birgün onunla ayrılma vakti de gelecektir. herkesin başına geldiği gibi benim de başıma geldi bu ayrılık.(herkes dediysek kızlar değil tabi. gerçi bıyıklı kızlar da var ama onlar konumuz dahilinde değil. gerçi onlarda kestirse fena olmaz)
her zaman olduğu gibi yine babayla berbere gidilir ve babanın klasikleşen:"arkalar üç numra önlerden biraz bırak" talimatını berber daha duymadan uygulamaya başlar. zira hep aynı saç kestiriyodur bu ergen gencimiz. veya kestirtiliyodur diyelim. derken bir gün...
+abi, senin oğlanın şu bıyıkları alsak artık diyorum, kıskanıyorum valla. ehehe(yavuşak dalga geçiyor bi de)
-ne diyorsun olm, alsın mı abi makinayla.
*olmaz baba ya.
bu diyalog artık bıyıklar için tehlike çanının çalmaya başladığının habercisidir. sonun başlangıcıdır.
ikinci, üçüncü berber ziyaretlerinde de aynı mevzuu açılır ama ergen gencimiz bunları da savuşturur. ve yine günlerden bir gün:
+abi, sakallarada makina vurayım mı? daha gür çıkar ileride.
-vursun mu olm abi.(lan zatn sabahtandır dokunduruyor, bi vurmadığı kalmıştı, onu da yapsın bari diye düşünerekten)
*vursun a.q.
değil tabi
*vursun, ama bıyığa dokunmasın.
vızzz.vızzzzzzz.vızzzzz(makina sakalda dolaşıyor)vızzzz..dırrrrr.(ahanda olan oldu)
*abi naaptın abura goyim.
+olm baban söyledi.
-oğlum daha iyi oldu böyle baksana.
o gün eve nasıl gittiğimi hatırlamıyorum. zannediyorum ki millet bana bakıp bakıp gülüyo:
+ahahaha. tipe bak salağın. tipine sokim senin. bi bıyığın bile yok. nasıl erkeksin sen. tüüü senin kalıbına.
bir hafta bu bakışlar ve konuşmalar sürdü içimde, sonra geçti haliyle.
velhasıl dostlar; ergen bıyığı çok önemlidir. ebeveynlere tavsiyem; çocuğunun bıyığını kestirmeden önce bir psikologla görüştürsün, öyle kestirsin. yoksa çocuk benim gibi bir hafta bunalım takılabilir.
kesmeye cesaret edemezsin ama tüyler örülecek kıvama gelmiştir artık. kesmek istersin heralde hoşnut değilsindir ama cesaret edemezsin. birinin akıl vermesini kes tabi bizde kestik bişe olmadı demesini beklersin. o kişi eğer geç gelirse o tüylerle dolaştığın senelere lanet edersin. ilk kestiğinde dudağınla burnun arasındaki kısım sanki senin değilmiş gibi gelir. şöle bi yalarsın kestikten sonra o pürüssüzlüğü yaşamak için ahhh o da nesi. utanırsın. sanki başkasının dudak üstünü yalıyormuşsun gibi yad abaşkası seni yalıyormuş.** ve ardından asıl konu. vücudunun herhangi bir yerindeki herhangi bir amaçlı kılı kesmek ardından okula gitmek olmasa neden öenmli olsunki. okulda, hatta öncesinde serviste; "lan sen ciddiye mi aldın beni. aaa bu kim. serviste yabancı var. olum bişe diyimmi, çok çirkin olmuş be" gibi karşılaşılan sözler ve bunun cabasıyla okulda karşılaşma atlatılması gereken deprem sonrası artçılar gibidir. neyseki o an sizin için herşeyi ima eden üzen kızdıran güldüren bu durum çok değil 3 5 ay sonra tarihe karışacak ve yerini yeni dertlere bırakacaktır. zaten hayattaki herşey böyle değilmidir. iyi geçen bir sınavın ardından kötü not alınca dünya başına yıkılır. halbuki bu gibi basit durumlar için şu düşünce çok yarayışlıdır. 1 yıl sonra bu sınav aklımın ucunda bile olmayacak çünkü o zaman iyi geçtiğini sandığım ve kötü not aldığım başka bir sınavla karşı karşıya kalmış olacağım.
