"ahh dost diye nice, nicesine sarıldım.
benim sadık yarim kara topraktır".
Necmettin Erbakan'ın ölümüyle birlikte ortada, ona siyasi olarak ihanet edenlerde tam bir samimiyetsiz timsah gözyaşları var. üstelik o mirastan şimdilerde pay kapma isteği de ala!..akp ve has parti bu yarışta ilk sırada..katılırsınız katılmazsınız verdiği siyasi mücadelede onu yalnız bırakan eski talebeleri bakıyorum da vefat eder etmez mirasından nemalanma peşindeler...kendi ağzından söylediği ve çoğu akp de boy gösterenlere söylediği "arka bahçeden kaçan talabeleri" şimdi o ölür ölmez ön bahçeden hurra giriyorlar.
ayıp yahu. onun ağzından:
+ hadi ordan, hadi ordan! yani, bi siktirin gidin.
Dün Sayın Başbakan RTE'nin Erbakan'ın ölüm haberi üzerine verdiği beyanatı izlerken ben de aynı samimiyetsizliği hissettim. sanki kendisine çok uzak biri ölmüş te zoraki bir açıklama yapılıyor havası vardı.%3-4 de olsa necmettin erbakan'ın hala bir potansiyel oyu vardır bu ülkede... 12 Haziran seçimlerinde bu oyların nasılsa CHP'ye kaymayacağının rahatlığı, başbakanın beyanatındaki ses tonunun samimiyetsizliğini de açıklıyor gibi geldi bana...
Yakında AKP Kurmayları birbiri ardına "Yaşasaydı AKepe'ye üye olurdu" diye söylentiler de çıkarırlar muhakkak...
"Yaşasaydı bizim partiye üye olurdu"...
Nasıl bir yalan...
Toplumda önemli kabul edilen ölmüş kişileri nasıl siyaeten kullanmaya devam edebilirim duygusu...
Sadece Yılan gibi gömlek değiştirenlerin yadırgamadan aşina olabilecekleri, kendilerine yakıştırabilecekleri bir duygu...
