Rahmân: Dünya hayatında, mü’min-kâfir gözetmeksizin, mahlukatın hepsine merhametle muamele eden. ismi, insan-hayvan, mü’min-kâfir farkı gözetmeksizin her canlının her türlü rızkını veren ve onları koruyup gözeten mânâsına gelir.
Rahîm: Verdiği nimetleri iyi kullananlara daha büyük ve ebedî nimetler veren. Ayrıca iradesini doğru kullanan kullarına iman, ibadet, hidayet saadetini kazandıran ve onlara ebedî Cennetler hazırlayan olarak açıklanmaktadır.
“Ahiret hayatında sadece mü’minlere ihsan ve ikram eden.”
Rahmân hem isimdir hem de sıfat, Rahîm ise sadece sıfattır. Bundan dolayı, Rahmân ismi başkalarına nisbet edilmez, ama Rahîm ismi nisbet edilebilir.
el rahman * olarak da söylenir.
Rahman, rahmet eden, bereket yağdıran; rahim esirgeyen koruyan demektir.
Mantıksal olarak düşünüldüğünde rahim de anne karnındaki bir bebeği sarmalayarak bir ölçüde tehlikelerden korur. *
Birine hakaret ettiğinde, yaptığı ilk şey, seninle konuşmayı kesmektir. Kureyşliler sadece Allah'a hakaret etmekle kalmadı, O'nun en sevdiği kulu Muhammed'e de (sallallahu aleyhi ve sellem) hakaret ettiler.
Onlar Allah'a ve Rasulü'ne hakaret ettikçe, Allah onlarla konuşmaya devam etti. Onlara yeni bir sure verdi, bir tane daha, bir tane daha, sonra bir tane daha...
Rasulüne, onların yanına gitmeye devam etmesini söylemeye devam etti ve şöyle dedi:
'Onların söylediklerine sabret ve onlardan güzellikle ayrıl.' Müzzemmil Suresi 10. Ayet
işte biz buna, 'Er-Rahman' diyoruz.
Rahmet eden, sonsuz merhamet sahibi. Onun rahmeti öyle büyüktür ki, Dünya'da ki tüm canlıların yavrularını gösterdiği şefkat onun rahmetinin yanında çölde kum tanesi gibi kalır.
