Duyduğum üzere epiküros, onyıllar boyunca ızdıraplı bir cilt hastalığıyla yaşamış ve acının ne demek olduğunu bildiğinden mutluluğun bedensel ve ruhsal haz demek olduğunu savunuyormuş.
yaşanan duyusal hazları olabildiğince arttırmayı hayatın amacı sayan sokrat'ın öğrencisi aristippos tarafından ortaya atılan düstur, öğreti. en büyük iyilik haz, en kötü şey ise acıdır bu öğretiye göre. bu düstura göre acıdan kaçmak gerekiyordu.i.ö 300 dolaylarında atina'da epiküros tarafından yeni bir felsefe okulu idi ''epikürosçular'' aristippos'un haz ahlakını daha da geliştiren epiküros, bu görüşü demokritos'un atom öğretisiyle birleştirdi.
epikürosçulara ''bahçe filozofları'' da denir. bunun nedeni bir bahçede buluşmalarıdır. bahçe girişinde şöyle bir yazı olduğu söylenir ''yabancı, burada keyfin yerine gelecek. burada en büyük iyilik hazdır.''
