dudak sarkması ile kendini gösteren bir duygusal çöküş, moderasyonun hatta bütün dünyanın kendisini anlamadığı düşüncesi, sözlükten soğuma hatta tiksinme sonrasında gaza gelmek ''ulan moderasyon görcez bakalım sen mi büyüksün ben mi?'' sorusunu yüksek sesle haykırmak ve entry girmeye kasmak.
silineceğini bile bile coşan , entry üstüne entry giren yazarın , artı oylanan tüm entry lerinin silinmesi ile boşlukta kalma hali. ben bunu hak etmemiştim ,çok yalnızım be sözlük. ruh haline giren yazarın durup durup, silinen entry lerini okuması, okşaması.
(bkz: 02 şubat 2007 sol frame eğleniyor zirvesi)
her boka aidiyet sahiplenme güdüsüyle yaklaşan bünyelerde " o entry benim çocuğum gibiydi ve onu benden aldılar" gibği travmatik sonuçlar yaratacak hadisedir entrynin silinmesi bunun akabinde hissedilenler. sükuneti muhafaza edereketen moderatörlerden ya da sözlükten ziyade kafayı değiştirmek salim bir ruh hali açısından en elzem durumdur kanımca.
Kendi elleri ile yaptığı ve uğraşlar sonucu topluma * tanıttığı çocuğunu kaybetmek gibi bir duygudur. Sen onca yıl bilgileri topla, kafada harmanla, konuya denk gel bir de üşenme yorumunu yaz, sonra sağ tarafta silik kutusu yansın... Kişinin yaşama sevincini alır, gider... Ayrıca kişide özgüven eksikliği yaratmaya sebebiyet verebilir. çok ciddi bir psikolojik sorundur.
ama elbette ki kişi bile bile lades olmuş ve abuk subuk hatta kendi gördüğünde dahi ulan hangi lavuk yazdı bunu dedirtebilecek kadar gereksiz entry giriyorsa;
Kişide yarattığı duygu - allah razı olsun, benim elim gitmedi sen sildin, kurtardın beni bu kepazelikten - cümlesi ile açıklanabilir.
- entryleri'nin bir kısmı silinmiş,neler hissediyorsun?
- hiçbir şey
- neden
- silineceğini biliyordum
- neden girdin o hale
- belki yer diye
- nasıl yani
- ağız olarak düşün, ağzına birşeyler atarsın beğendiğin aşağıya beğenmediğin dışarıya
- hımm anladım
- babayı anladın
"anne hep soruyorum kendime neden ben diye. bilmiyorlar ki mutsuzum. bilmiyorlar ki tek tutunağım bu. geceleri hüzünlenip uykularımın kaçtığını kimse bilmiyor. halbuki ne duygularla sevmiştim onu. ne duygularla yazmıştım. silmişler anne. entry mi silmişler! şimdi canlandırmak istiyorum tekrar o duygumu. butona basıyorum canlanıyor anne. duygularım yeniden canlanıyor. ne zor şeymiş formata uymak. hayat hep böyle mi olacak anne? kimse önüme yemek koymayacak mı? ne olur anne sende yazar ol. yazar ol ki anla beni. lütfen anla beni anne! böhhüüü!!!"
şeklinde duygusal paranoya ya bağlayan hissiyatlar bütünü.
defalarca düzelttikten sonra sinirlenilir, mönitöre ters ters bakılır. yine ne yaptım diye söylenir, yerleşince entry yerine rahatlanır, yazmaya devam edilir.
