içten gelen tepinin, "yaz yaz" diye içim içim inlerken, mantığının "dur ya gülerlerse, ya beğenmezlerse" vs gibi endişelerle konuşması durumudur. bir nevi araftır. sinsi bir gülümseme, bükülmüş boyunla entry "ahanda yazdım gitti" modunda giriliverilmesi ya da "amaaan canım zaten saçmaydı" diyerek silinmesiyle sonlanır.
bazen ruh halinden, bazen de olayın kendisine içinde ki öfke durumuna kelimelerin yetersiz kalmasından oluşan durum. çok kez de "aman kim okuyacak, yazmıştık işte binlerce entry, ne değişti? " diyerek sallamamak.
öyle başlıklar açıyorlar'ki, böyle bir başlığa entry yazsam'mı yazmasam'mı ikilemine düşmek. karar verebilmek için düşünüp duruyoruz. düşünürken bile yoruluyoruz.
