köken itibarı ile arapça günlük konuşma dilinde 'boş konuşuyorsun' anlamı veren 'ente-püf' kurgusundan geldiği düşünülmektedir. kimi zaman, 'eften-püften' şeklinde de ve daha çok önemsiz işlerin betimlenmesi amacıyla kullanılır.
şöyle ki;
"... o dükkanı, adresi belli olsun diye açmıştı. kâr gayesi yoktu. gün boyunca incir çekirdeğini doldurmayacak entipüften işlerle uğraşır, akşam olduğu vakit büyük işler bitirmiş bir tüccar edası ile kilitleyip evinin yolunu tutardı..."