ortokula yeni baslarsin. muzigi seversin para biriktirip iyi bi walkman alirsin. iste metro fm efendim number one falan dinlersin muzik diye, yabanci muzik dinlemeye ozenirsin, hazirlik sinifinda haftada 24 saat "main course" dersi almaktan gece yattigin zaman gozunu kapadiginda ingilizce kelimeler ucusur gozunun onunde cunku. bildigin cocuksun daha, yas 11 bilemedin 12.
ama hic sansin yoktur 90-2000 arasi yasadiysan o ergenlik oncesi donemleri ve ergenligi, o ustunde hicbisey yazmayan siyah kaset doner dolasir seni bulur aga. hic sansin yok bulur seni o. birisi ille zehirler seni. takarsin kulagina hmm neymis usta bu millet bu kadar sapitiyo diye, sararsin kaseti en basa. acarsin follofos olmus ama hic bi sayfasi eksilmemis* kaset kapagini baslarsin takip etmeye, "dım dı dım, dıdıdı dım dıdım" diye bu illet direk girer kanina. o zamana kadar muzik diye dinledigim sey muzikse bu adamlar napiyo a.k. diye dusunur sasirirsin. sozlerine bakarsin yeni gelin ingilizcenle zaten cocukluk korkularindan yeni cikmissindir adam sana "sleep with one eye open" falan diyo, albumun karanligina daha 1 dakika gecmisken tutar ceker seni. ondan sonra bi sad but true vurur iki wherever i may roam vurur, the god that failed dersin my friend of misery'ne gomulur onundeki bi kac seneyi walkmani repeat moduna alarak gecirirsin. cocuksun evet ama seviyosun kardesim.
simdi sen bu kafayi yasarken "hey corc versene borc" dinleyen adamla nasil uyum saglarsin? zaten yeni ergenlige girmissin bin turlu bela basinda, bide oturup bunlarin metalci misin olum sen satanist misin zirvalariyla ugrasirsin. bu adam doner buyur gelir sana "keh keh ne okuyacan bakim entel mi olacan" falan der. ondan sonra sozluklerde bole "sozlugun halktan kopuk olmasi" falan gibi basliklar acilir. kardesim sozluk dedigin mehmet amca himmet abi degil ki, kopuk olacak tabi halktan. siyasi parti miyiz biz, mahalle muhtari miyiz? kopuk olmazsa bi gariplik var demektir. neyse bak konu dagildi iste bu enter sandman bu gencligin saglam bi parcasini halktan da dunyadan da koparan albumun bi parcasidir, o kopusa giris yapilmak suretiyle de onurlandirilmistir.*
kesinlikle güzel bir şarkıdır özellikle de duaya benzeyen son bölümü; ancak en iyisi değildir. zira bu adamların master of puppets gibi bir sanat eseri vardır ki anlatılmaz yaşanır.
