dil bilgisi dersi vermeye gelmiş onbirinci nesil haddini bilmez bir karı. Sanırım kendisine tav olmuş üç dört abaza sayesinde başkalarına "herif" diye hitap edebilme cesaretini kendisinde bulmuş.
Tanımam etmem sokak jargonuyla gelmiş buralarda şov yapıyor lan!. Önüne geleni yazar yaparsan olacağı bu.
Tek suçunun doğduğu şehir olduğunu söylemiş. Bir de Faşistler arkamdan küfretmesin. Ölürken düşündüğün şey bu mu olacak diye sormak istiyorum? Günü geliyor çocuk ölüyor diye seviniyor burdaki faşistler sana mı küfretmeyecekler? Çok önemsiz şeylere kafasını yoruyor. Oysa bulunduğu çatışma bölgesinden ordaki insanların neler çektiklerini en iyi şekilde yansıtabileceklerden biri ve bu açıdan kimseye de hesap vermemesi gereken yazardır.
dua etsin protez hâlâ çaylak.
en iyi kürt ölü kürt, çocuklar da dahil zihnindeki adamların arasında, içinde kürt, diyarbakır, barış gibi teröristçe kelimeler bulunan cümleler kurma cesaretine sahip bir yazarmis.
Ben trakyadayım mesela gece çevirme vardı tam adrenalin idi, gerildik, polisler, ışıklar, köşeye çekilmiş bilmem nere plakalı kamyonlar, yabancıları da hiç sevmeyiz biz allah biliyor, kimliklerimize baktılar, ha sen şu şey değil misin söylesene ya, geç geç dediler geçtik yani, geçerken bekleyen kamyoncuya baktım şüphe ile.
Bilmiyoruz ki tank tüfek en fazla kurtuluş bayramında konvolda görüyoruz,
Ben mesela düşünüyorum da benzeri en korktuğum an düğünlerde, bayram namazı çıkışı, ramazan bitişi havaya açılan ateşler, seker de bir yerimize gelir, bir masuma mal olur diye,
En korktuğum evden çıkmak istemediğim zamanlar derbi günleri ile hıdrellez mesela, çok içerler, içer içer saçmalarlar diye,
Biz bilmiyoruz. Bilmediğimizden mi suçluyuz.
Nice halkların hayalini kurduğu barış, hoşgörü ve huzura bizim dedelerimiz, anamız babamız doğmuş. işte o hayalin gerçek olduğunda olacağı bu, şuursuzca bir mutluluk hali, ne yapalım.
çok şükür bahar gelmiş çiçekler böcekler, memleket yangın yeri,
şükür kan bize sıçramadı sevinci bencillik mi, şükür mü bilemiyorum. ikisi de belki. Kelle koltukta kepenk açamam ben mesela. Çünkü derbi gecesi bile erken kaparız biz.
Ölü yarıştırmamız bitti.
Duyar yarıştırmamız bitti.
Şimdi de korku yarıştırıyor olmuşuz.
Motorun egzostu patlasa korkuyorum ben, kimse bu şekilde ölmek istemezken dalga geçer gibi "ya ondan mı korkuyonuz" demek olmuş bu. Sabahtan beri anlatıyorum istanbulun son 1 haftaki halini.insanları öyle ya da böyle manyak etmişler işte, doğuda büyümedik diye bizim korkumuzu hafife almak, bizim korkumuza "şöyle bir tebessüm etmek" hangi zihniyetin mahsulüdür? Kıçımda yıllardır terör eylemi olacak, her gün bir kargaşa ve ben bunu "yaşaya yaşaya unutacağım." Nedense çok tanıdık geldi.
Kusura bakmayın biri sakız patlatsa korkuyorum. Biri bomm dese korkuyorum. Polis ordusu gördüğümde altıma sıçıyorum. Çünkü "bu şekilde" ölmek istemiyorum. Zaten mahvolacak ailemin sinir katsayısı yirmiye katlansın istemiyorum.
Bir yazar, tanımam bilmem fakat burada ağır ayıp etmiş.
