edward sait'in kitabının adıdır.
rusça kökenli bir kavramdır.
cemil meriç entelijensia diye kullanır çoğullanmış halini.
kimin entellektüel olduğu konusu görecelidir.
ingilizler istibaratı da bu kavramla tamlarlar.
bilgi ve kültür düzeyi yüksek, aydın kişiler için kullanılır.
entelektüel, bilgi birikimini kullanarak, sağlıklı bir düşünce yapısıyla kural ve dogmalardaki yanlışlıkları tespit eden, bu tespitleri sağlam delillere ve mantığa dayanarak topluma sunan kişidir.
ilk defa Fransa'da Dreyfus davasıyla ilgili yayımlanan bir bildirinin adında (Manifeste des Intellectuels)geçen sözcüktür. Türkçede "aydın" Osmanlıcada "münevver" sözcüğü ile karşılanır. Bolşevik devrimi öncesinde Rusya'da kullanılan "intelligentsia" sözcüğünden gelme olasılığı olduğu söylenir. Kol emeğinden farklı olarak zihinsel emek sürecine katılan kişiler için kullanılır.
Entelektüel, Edward Said'in ifadesiyle topluma yabancı, marjinal bir kişiliği temsil eder. Bu yabancılık ve marjinallik aslında geniş yığınları tutsak alan düşünce kalıplarına mesafeli olabilme anlamında bir seçkinlik olarak da ifadelendirilebilir. Gerçekten de entelektüel, yığınların inançlarına, kanaatlerine, düşüncelerine tabi olmamak anlamında seçkin bir insandır.**
nedense bu kelimedeki fazladan "l" harfi herkese batar. tamam, yazım yanlışı falan da bu kadar böğüre böğüre "ulaaaaaaan tek 'l' var tek şerefsiz adi pezevenk" demenin ne alemi var.
hayır, amerikalı falansan söyle anlarız. onlarda pek sevmezler ve kullanmazlar çift "l" yi.
çift 'l' ile her alanda yazılarak en çok yazım yanlışı yapılan kelimelerden birisi olan, her türlü konuda toplumun diğer bireylerine göre kendisini daha çok geliştirmiş bireyler için kullanılabilecek; günümüzde de, olup olmayan her kişinin 'ben entel'im' diye kıvırıp içine sığınmadığı çalıştığı sıfat.
halk arasında gerçek anlamından uzakta kullanılan kamil kelimesinin modern versiyonudur. 3-5 tane kitap okuyup, 2 tane köşe yazarı çizenlerin kendini bilim adamı gibi gösterme çabaları yüzünden anlam kaymaları olabilir bu dogaldır.
biligiyi elerinde barindiran insanlara denir. aslinda entelektueller her ulkede turkiyedeki gibi halktan kopuk degilerdir. ama turkiye de bu insanlarin bu kadar halktan kopuk olmasinin nedeni halkin buyuk bir kisminin bilgisiz ve cahil olmasi.
'entelektüeller, somut olayların üstüne yükselebilip soyut kademede düsünebilen, toplumun temel yapısı, meseleleri ve deger yapısıyla mesgul olup baslıca sosyal, ekonomik ve politik gelismeleri elestirebilen , genellikle kabul edilmiş görüşleri, izah tarzlarını , varsayımları tahlil ve tenkit edebilme , bunlara birşeyler katabilme veya hiç olmazsa bu görüşleri , izah tarzlarını veya faraziyeleri yorumlayabilme gücüne sahip kimselerdir. entelektüel sayılabilmek icin formel bir ögrenim görmüş olmak sart degildir. edebi uslup , mesleki sıfat ve roller , siyasi veya idari sorumluluklar , entelektüel sıfatından ayrı tutulmalıdır.' (dereli 1975)
kolay kolay elde edilemeyecek sıfat. hele sadece gazete okuyarak ve televizyon izlenerek miş gibi bile yapılmayacağı bariz olan sıfat. aksi şekilde davranıldığında ayarı çok kolay alabilirsiniz.
zihinsel faliyette bulunan her insan entellektüeldir. santra praogramında özellikle ahmet çakarın anladığı gibi her konuda yorum yapan, toplumu yönlendirmeye çalışan, bilgili insana entellektüel denmez ona entelijasya denir.
sozluk ahalisine sevgilerle arz ederim.
türkçemizde aydın gibi güzel bir kelimemiz varken neden entelektüel kelimesine ihtiyac duyarız ki sorusu ; aklıma gelir gelmez yanıtını, aklıma gelen iki isimle bulmuştur. Hem Attilâ ilhan'a hem Cetin Altan'a nasıl aynı sıfatı yakıstırabiliriz ki.
gerçek aydın demektir bu kelime.zira entel ile karıştılmamalıdır çünkü o kavram bir yalandır,entellektüele özenen demektir.yapmayınız beyler,karıştırmayınız sonra iş işten geçebilir. (bkz: ne dedim ben simdi)
kendisini entelektuel sananlar vardir, bir de gercekten entelektueller vardir.
kendisini bir bok sananlar ukaladirlar, kucuk daglari ben yarattim, ben her seyi bilirim edasinda calim atarlar, (sozde) entelektuel olduklarini hep belirtme cabasi icindedirler ama osuruklarini tutmaktan acizdirler.
ama gercek entelektueller hic kimseye bir seyler ispat etme cabasi icinde degildirler, bir seyler bilirler ve firsat buldukca bunlari insanlarla paylasirlar, samimi olurlar, elleri opulesidir.
