d. 10 Kasım 1928, Roma) özellikle film müzikleri ile ünlü italyan besteci.
20. yy'ın en tanınmış ve eleştirel takdir görmüş film müzisyenlerindendir. Müziklerini yaptığı film ve televizyon dizilerinin sayısı 500'ü geçer. Bestecinin çalışmaları elektronika'dan rock'a, konçerto'dan avant-garde caz'a kadar çok geniş bir yelpazenin içinde yer alır. Bunların yalnızca %30'u Western tarzında olmasına rağmen, en çok bu işleriyle ün kazanmıştır. Morricone'nin kalabalık olmayan, rafine müzik tarzı bilhassa iyi, Kötü ve Çirkin (Sergio Leone, 1966) ve Once Upon a Time in the West (Sergio Leone, 1968) gibi klasik Spagetti Western'lerinde kendini gösterir. Daha yakın zamanlarda, Misyon (The Mission,Roland Joffé, 1986), Dokunulmazlar (The Untouchables, Brian DePalma, 1987), ve Cinema Paradiso (Giuseppe Tornatore, 1988) gibi filmlere yaptığı müziklerle konuşulmuş ve iyi eleştiriler almıştır.
Kıyas yapmayı pek sevmesem de, ennio'nun hans zimmer'ın gölgesinde kalmasını kabullenemiyorum. Hans'ı Yücelten müziklerini yaptığı filmlerin rağbet görmesi yalnızca. Bestelerinde duygu yok bi kere.
Onnio öyle değil işte. le vent le cri ile once upon time in america'nın müzikleri başlı başına yeterli kendisinin önemini gösteren. işbu entry gabriel's oboe dinlenerek yazılmaktadır.
geçen hafta evinde düşüp bi yerlerini kırdığını okuduğumda "yaşlı başlı adam inşallah birşey olmaz" diye ürkmüştüm kendi kendime. bi kaç saat evvel öldüğünü öğrendim. allah rahmet eylesin büyük adamdı.
Lolita filmi için yaptığı "togetherness" müziği insanın ruhuna işkence ediyor ama yine de kopamıyorum, çaresiz ve masum bir acının notalara işlenmiş hali.
91 yaşında ölmüş çoğu güzel filmin müziklerinin sahibi italyan müzisyen. insanın içine işleyen bestelerle izlediğiniz filmi derinlemesine yansıtan kişidir.
