Pop müzik tarihinin en iyi şarkısıdır. Ben neredeyse 15 yıldır dinleye dinleye bıkmadım gerçek sanat bu olsa gerek hatırlatanlara teşekkürler. Bu arada losing my religion la kıyaslayanlar olmuştu geçenlerde lmr gibi 3 akorla çalınan liseli klişesi bir şarkıyla dünya tarihinde en fazla cover ı yapılan bu sanat eserini kıyaslayan arkadaşların kötü müzik pandemsinden etkilenmiş hastalar olduğunu düşünüyorum.
depeche mode'un en iyi şarkısı. Başka, bambaşka alemlere götürüyor. Hani bazı şarkılar olur bir anıyla bağlantısı olduğu icin kulağına değdiği anda bir hoş olursun o ana gidersin, fakat bu öyle de değil şarkı ile ilgili özel bir bağ kuracağım, beni bu denli etkileyecek hiçbir sey yok ama duyduğum anda taş kesiliyorum. Bu da şarkıyı benim için sihirli kılıyor.
şu sıralar tam hissetiğim şarkı. sanki benim gibi. bu şarkıya duyduğum his üç senede bir yaşanılmakta. arada vuran "enjoy the silence'' dozu.
ayrıca klibi de oldukça anlamlıdır. küçük prens esintileriyle donanmış ve o klibi yaşamak istediğim bir uyumda.
Depeche mode un onu efsane kılan şarkılarından yalnızca biri...
diğerleri için : (bkz: personal jesus) (bkz: it's no good) (bkz: surrender)
~~
Kelimeler anlamsızdır.
Unutulur.
Sessizliğin tadını çıkar.
~~
bazen günde 5 kez dinlediğim ve her yeni konserlerinde yıllanan şarap gibi eskidikçe daha güzelleşen sesiyle dave gahan ın daha bir güzel söylediği depeche mode şarkısı.
bir türlü sessizliğin tadını çıkaramamıştık ya, o kollarımızdayken, o yanımızdayken, o gözlerimizdeyken, neden konusmuyoruz neden bir şeyler paylaşmıyoruz demiştik ya.
işte şimdi sessizliğin tadını çıkarın.
eğer tüm istediğiniz,tüm ihtiyacınız olan kişi yanınızdaysa,
sessizliğinizin tadını çıkarın.
