aklı yavaş olana değil de ayağı yavaş olana; yüreği kör olana değil de gözü kör olana acırız... demiş halil cibran.
eleştirilmesi, acınması gerekenler apaçık ortada.
eleştirmek onların kendilerini daha iyi hissetmelerini sağlar sanırım.
çünki -bi engelliyi tam olarak anlamamın imkansız olduğunu biliyorum ama- kendine denk gördüğü daha iyisini yapabileceğini bildiği insanı eleştirir insan.
engelliler de elbet eleştirilmelidir. onlar toplumumuzu bir parçası ve aynı zamanda insansa, hem toplumdaki davranışları ve tutumları, hem de bireysel yaklaşımları eleştirilebilmelidir.
