belkide hayatta ciddiye aldığım ve en duyarlı olduğum konudur. nerde bir engelli görsem bir an onun yerinde olduğumu ve ne hissettiğini anlamaya çalışırım. bazen engelli biri ile evlenmeyi bile düşünüyorum.
benim yaşadığım şu olaydan sonra duyarlılığım daha bi' değişti:
bir gün otobüse binecektim. o zamanlar otobüste engelliler için yer daha yeni yapılmıştı.
türbanlı (türbanlılara lafım yok ) bir bayan çıkıp şu özürlüyü çıkarın yukarı demişti.
adamın yaşadıklarını bi' anda zihnimde depreştirdim.
gerçekten de biz onları kolay kolay anlayamayız.
dolayısıyla harika bi' reklamdı.
hem onların hayatını daha çok iyileştirecek hem de vicdanımızı unutturmayacak olandır. yarın ne olacağının garantisi yoktur hepimiz bir engelli adayıyız.
