Benim yapamayacağım durum. Sırf kendi vicdanımı rahatlatmak için bir insanın ömrü boyunca engelli yaşamasını istemezdim. Kürtaj karşıtları bunu anlamayacaktır tabii ama onlara Carl saganın bu konuşmasını izlemelerini öneriyorum.
sadece anneyi babayı etkileyen bir kararmış gibi düşünülüp çocuğun da yaşama hakkı savunuluyor. anne baba bakabilecekse , maddi durum , o da bir can, sonradan olmayacağı ne malum falan falan...
vicdanı olan insan bakar. büyük sabır gerektirir. vicdanı olanın sabrı yoksa öğrenir *. sonradan olduysa zaten boyun eğeceksin ama erken zamanda fetuste bir problem belirlendiyse bu anne babadan önce o çocuğa ilgilendirir. anne babanın yerine değil çocuğun yerine koyun kendinizi... ben bu düşünceden sebep doğmasına izin vermeyebilirim. ama bilemiyorum Allah öyle bir kararla kimseyi sınamasın inşallah.
çocuğun kalbi atmaya başladıktan sonra bir insandır ve kadının da (yani doğuracak kişinin) kendi çocuğudur.
kadının hayati tehlikesi yoksa, tortop kedi yavrusu gibi bir şey de çıksa doğurması gerekir. Ayrıca çevremde çok duymuşluğum var, testte sakat doğabilir denilen pek çok bebek sağlıklı bir şekilde doğuyor.
eğer öldürülmezse kendisini parçalayacak olan pitbullu öldürenlere ateş püskürüp hayvana acıyanlar, ileride yeni bir (belki de en zeki) birey olacak olan bebeğin katline olumlu yönde bakan zihniyet(çik)lerin yadırhgadığı durum. üstelik allah bu durumla seni ve müstakbel yetişkin oğlunu/kızını imtihan ediyor. belki de bu imtihanla cennet ayaklarınıza serilecektir. hadi diyelim ki siz inançsızsınız,o zaman hayvana verdiğiniz kadar insanlara da değer vermesini bilin.
doğmuşsa yapacak bi' şey yok ama doğmamışsa yapacak tek şey var. kalple değil mantıkla hareket edilmesi gereken bir durum. ana baba geberip gidince o çocuğa kim bakacak ilerde diye düşünmek gerek.
aslında çok büyük cesaret işidir.
daha bugün hastanede iki çocuğu engelli olan bir çift gördüm içim burkuldu.
allah böyle durumda olanların yardımcısı olsun.
hostur bana senden gelen
ya goncagul yahut diken... diyebilmek gerekir bazen.
allah sabir versin oyle evlatlari olan ailelere, kimseye gostermesin bunu...
belki konusmak kolay basimiza gelmedigi icin ama; veren allah...
bir arkadasimin basina geldi cocuga sakat olacak dediler. annesi aldirmadi. dualarla, allahtan gelene razi olmakla, allahin izniyle daha dogmadan duzeldi ve cok saglikli bir cocuk. simdi kocaman oldu masallah...
baska bir tanidigimki de dogar dogmaz oldu. aldirmayacagini soyledi ve aldirmadi... simdi bebekleri cennetin kapisinda onlari bekliyor...
ama; tabi ki basina gelen anlar. zor bir durum... allah kimseyi boyle bir secim yapmak durumda birakmasin insallah.
daha duyguları, bilinci bile gelişmemiş bir canlıyı aldırmaktansa hayatının sonuna kadar bakamayacağın bir canlıyı dünyaya getirip eziyet çektirmektir. ne kadar maddi imkan olursa olsun, bu dünyada manen eziyet çekiceğini bile bile bi canlıyı dünyaya getirmenin mantığı yok.
annelik duygusu şöyledir, böyledir, o çocuğa gereken maddi imkanı sağlarım, asla yanından ayrılmam, hep bakarım ya da kürtaj caniliktir demeye gerek yok, o bebeği orda aldırmazsan hayatı boyu yavaş yavaş öldürmüş olcaksın. yani bu dünyaya eziyet çektirmek için bi canlı getirmeye gerek yok.
eğer siz bir doktorsunuz ve bi kadın var.o kadın 8 çocuk doğurmuş.hepsi de engelli,özürlü.kadın gene hamile.peki gene kadının doğurmasına izin verir misiniz?hayır mı?.ama o zaman ki kadın çocuğu doğurdu ve o doğan çocuk Beethoven oldu.
