aşk iki kişi arasında sevgiye dayanan bir olgudur.bu sevgili ya da başka bir anlam içermeyedebilir. ben aşığım arkadaş. evet aşığım...hem de allah'ına kadar aşığım.kardeşime aşığım. ona hayatı öğretmeye, hissetmediklerini hissettirmeye aşığım. onu dünyevi olarak en sevdiğimden daha çok seviyorum. elini tutttuğum anda gözlerime bakıyor. istiyor benden bir şeyler ama söyleyemiyor. işaret ettiği her şeyi alıyorum.*
onun yaşındaki insanlar lise 2 ye gidiyor. ama o rehabilitasyon merkezine. engel yok ama aramızda. ben onu anlıyorum o da beni. seviyoruz çünkü birbirimizi. aşığım ben aşığım... hemde bir liseli yaşındaki insana aşığım.''bir umuttur yaşamak'' engel değildir.
hayati gibi olan herkese tüm engelli kardeşlerime acil şifalar diliyorum.
o kadar yalanın içinde ki en saf aşktır belki de. gerçektir en azından. ama o engelli size aşık olacak mı asıl önemli olan soru budur. çünkü kendi dünyamız da o kadar çirkinleşmişiz ki bizleri o temiz dünyalarına kabul edecekler mi bilinmez.
bizim aile dostlarımız yolda gidiyorlar, çat viraj. Ailenin annesinin belden aşağısı felç olur. fakat öyle şefkatli bir koca ki, aradan kaç yıl geçti bilmiyorum hala eskisi gibi birbirlerine aşıklar, gözü gibi bakıyor eşine. bir de dünyalar tatlısı zeki mi zeki, uslu mu uslu bir erkek evlatları var ki sormayın. Yaşamları gıpta edilecek türde. Allah bozmasın...
uçsuz bucaksız bir derenin geçtiği bir köyde iki genç tanışır, biri derenin bir tarafında, biri diğer tarafında. hikaye bu ya, kimse karşı tarafa geçemiyor. hergün aynı yerde buluşuyorlar, her geçen gün daha da alışıyorlar birbirlerine. günler günleri kovalıyor böylece. birgün genç adam sevdiği kızın yüzüne bakıp şöyle diyor
" yüzünde bir yara izi mi var senin?"
kız cevaplıyor;
"işte aşkının bittiği gün bugündür"
engelini gördüysen aşık değilsin. aşk körlük engellidir, göremezsin.
