kime ait oldugunu bilmedigim "hicbir zafere cicekli yollardan gidilmez" sozu ile paralel soz. engelleri "yoksa kaderimin bir oyunu mu bu" arabesk serzenisi ile karsilamak; kaderi tenkit edip, kafayi tasa vurmaktan farkli degil. bunu ornekleyen meshur bir hikaye var:
vakti zamaninda kralin biri saraya gelen yola buyukce bir kaya yerlestiri ve camin onune oturup olanlari izlemeye koyulur. vezirler, kervan sahibi tuccarlar, sarayin ileri gelenleri, askerler vs. gelip gecerler kayanin yanindan. hepsinin dilinde, "ulan o kadar vergi toplaniyor, bir suru ganimet geliyor saraya, ama kral sagolsun su yollara dogru durust bir bakim yapmiyor. suc bu ibneye oy verende tabii" gibi sikayetler mirildaniyorlar.
sonra bir koylu belirir sirtinda kufesiyle. kayanin yanina gelince indirir sirtindaki kufeyi ve kayaya abanir. ikinir, terler ama kayayi da yolun kenarina ceker ve bakarki kayanin dibinde bir kese var. keseyi acar, cil cil altinlar ve bir not: "bu altinlar kayayi yoldan kaldirana aittir".
hayatta karsilasilan engeller de bundan farkli degil. bizi asil curuten kadere atilan serzenis naralari ve geri adimlarimiz maalesef...
