türkiye'de endüstri, yani üretim olduğunu sanan insan iddiası.
bu ülkede üretim ingiltere'nin 100 yıl önceki kadar üretimi bile değil. azıcık tekstik, minicik otomotiv (o da yabancılarla ortak koç holding sayesinde). lan samanı bile dışarıdan alıyoruz. dünyanın en az et tüketen toplumlarındanız. mera diye bir şey kalmamış. ithalât ile bulunan göstermelik çözümler simsarlık yapan geri zekâlı çocuklarını zengin etmekten başka bir boka yaramıyor.
türkiye'de şu an ayakta olan inşaat balonudur. dikilen her bina için türgev'e bağış yapılma zorunluluğu yüzünden onun batmasına da rte izin vermiyor. merkez bankası'nı batırma pahasına faizleri düşük tutuyor. küresel ekonomik kriz sırasında gelen ucuz krediler artık gelmediğinden yabancı bankalar teker teker piyasadan çıkıyorlar. yerlerini gene yandaşların abuk subuk bankaları alıyor ki bunlar hükümet değiştiği anda teker teker iflas edecekler. yapılan binalar fahiş kârlarla satılıyorlar. mâliyeti 100.000 olan daireler milyonlarca liraya satılıyor (isteyenle edenler oturur, kalem kalem hesaplarız). 25 yıllık kirası kendisini amorti etmeyen daireler alıyor millet. tek umutları emlâk sektörünün 300-500 bin verdikleri evleri birkaç yıl sonra 700-800 binlere satmak ama inşaat balonu önünde sonunda patlayacak. şu anki durum zamanında hollanda'daki lale çılgınlığından farklı değildir. ülkede bir milyondan fazla elde patlamış daire var ama ortada basın olmadığından yazan, anlatan da yok. son olarak darbe tiyatrosu ile de askeri alanların tümü cehennemin dibine taşınmaya başlandı çünkü büyük şehirlerde yağmalanacak arazi kalmamıştı. bir süre de bununla idare ederler. sonra yağmalacak, talan edecek arsa da kalmayınca patlar.
babalar gibi satarız diyenler türkiye'nin borcunu kapatmak bir yana 400 milyar dolar'ın üstüne çıkarttılar. bunun yaklaşık %75'ini de akp son 15 yılda yaptı. üstelik artık satabilecek bir şey de kalmadığından iktisadi teşebbüs olmayan tübitak'ı bile satılığa çıkarttılar.
eskiden devlet tekeli olan şirketler*** üç-beş kuruşa satılıp özel sektör tekeli hâline geldiler ki bu abd'de bile yasaktır ama yasalar hep millet aleyhine çıkartıldığından yapacak bir şey yok. kayıp kaçak bedeli gibi saçmalıklar mahkeme tarafından iptâl ediliyor, hükümet yasayla geri getiriyor.
tüketim mallarında vergiler o kadar yüksek ki malı almak için değil, vergiye para veriyoruz. vergisini veren vatandaşa eşantiyon olarak mal veriliyor. motorlu araçlar, akaryakıt, enerji, sigara, alkol... zamanında ham petrolün varil fiyatı 150 dolar'ın üstündeyken 4,5 tl olan benzin şu an ham petrolün varil fiyatı 50 dolar'ın altındayken 4 tl civarında. yani üretim mâliyeti üçte bir azalırken indirim %15 bile değil. üstelik akaryakıt istasyonları dibine kadar da zarar ediyorlar.
