Her yaşımın şahidi bir şarkı. Büyüsü bozulur diye korkmuyor değilim, bütün büyük hisler sıradanlaşıyor ve nihayetinde bütün büyüler de bozulmaya mahkum.
çok ama çok tehlikeli bir şarkıdır. geçen kış yağmurlu bir günde narlıdereye giderken tracklistten fırlayarak dumur etmişti beni. otobüs camından bakakaldığım mavi botlu kızı hatırlamamı sağlar.
(bkz: seviyorum merkez)
"kesmeşeker iyidir ya!" diyip, hayata o şekilde devam edilen parçalardandır.
eğer "en çok seni sevdim" diyecek kadar sevememişseniz şimdiye kadar ve bunu deli gibi istiyorsanız, sevmiş ama diyememişseniz ya da kimseyi sevmeyeceğinize inanıyorsanız dinleyin, birebir...
sen çaresizce söylemişsin, gömmüşsün geçmişe abicim de, "senle ben batı doğu ama dünya yuvarlak" umudu taşıyan kadın olmak da lazımdı.
kime inanalım şimdi biz?
en çok seni ......
en çok seni ......
en çok seni ......
boşlukları sen doldur diye bekledim,
kendini ne kadar önemli kıldığını görebilmek için.
bekledim,
ve en çok seni ......
