Ben en çok aklımı kaybediyorum ve uzuuun zaman sonra yeniden parçaları toplamaya çalışıyorum lakin kırılan parçalar eskisi gibi olmuyor tabi.
Herkes herkesi sonradan öğrenirmiş ya hani kimseyi tanımaya çalışmadan zaman geçirmek lazım. Tıpkı otobüs tren yolculukları gibi yanında oturana laf atıp beklemek lazım muhabbetin devam etmesini ve sonra bir daha görüşmeyeceğini bilerek iyi dileklerde bulunmak gibisi yok...
"zaman" bir çok defa yazılmış. geçen zamana, geçmiş zamana üzülmüyorum. en çok kayıp olarak gördüğüm boşa geçen zaman. kötü geçmiş, iyi geçmiş farketmiyor. hepsinden bir ders, bir sonuç, bir tecrübe çıkartabiliyorsam boşa geçmemiştir.
soru, "en sık kaybedilen şey" manasında ise cevabım "para" olur. bu da niye merak edilir, bilemiyorum.