ağır kanlı insanlar.böyle yavaş yavaş kendilerini yormadan ,acil bir iş bile olsa hiç acele etmeyen insanlara imreniyorum.tezcanlı olmak çok yorucu ve yıpratıcı.
Vatana ihanet etmek yerine bilime, kültüre, sanata önem veren ülkeler. Yeminle öyle böyle değil, çöldeki susuz insanın düşü gibi. O günleri görmek nasip olur mu bilmem. ama şimdilik sadece hayal.
Babasıyla arkadaş gibi olan akranlarım, Aile saadeti. Bakakalırım hep. Bunca yıldır görmediğim bu şeyi başkalarından öğrenirim. Ama işin iyi tarafı şu ki, benim çocuğum olduğunda dünyanın en mutlu insanı yapıcam onu. Ailemden görmediğim ne varsa ona göstericem. Zaten onun mutluluğu için başka ne gerekir ki? Bu da geleceğe notum olsun;
şu deli gibi spora koşan insanlar. valla adam işten cıkıyor spora, sabah körü kalkıyor spora, kar kış demiyor, sıcak demiyor spora. gram spor yapacak enerjiyi bulamıyorum kendimde, yazıklar olsun!
