otobüsçülük. yolda gitmeye alışmışlardır ve onlar için otobüs kullanmak zevk halinde dönmüştür. buda yetmez ayda 10.000tl para alırlar. yeme içmeleri tehsisler tarafından karşılanır. telefon dertleri yoktur.istedikleri yerleri gezerler tek kartla bedava şehir şehir ülke ülke gezerler. tatilleri tehsisler karşılar. ve en kötüsü ceplerinden 1 kuruş para harcamazlar.
hepsi değil ama avukatlık. ayrıca neredeyse her mesleğe haram bulaşmıştır. şu tabloya bakar mısınız: vergilere bakılırsa bir şehirde ayda bin ytl üzeri kazancı olan eczacı ve kuyumcu yok! yazık lan aç aç yaşıyor kuyumcular, hayat mücadelesi veriyorlar 'resmen'.
imamlık.
öznel olsada: mahalledeki herhangi bir dini aktiviteden dünyanın parasını almak haram olsa gerek ( mevlüt v.b.)
yada herşeyden öte ibadet için para alınmamalı diye düşünülür zaman zaman..
