- ya birader kolları değişsek? benim şut tuşu basmıyo
- aha! gool. ne oldu? ne diyordun?
- kol diyorum kol
- ne oldu olm koluna
- yok bi şey ya sen devam et annem arıyo..
pes de koyulmayı tahmin ettiysen eğer bil ki kaçmalısın.
Bir de daha kötüsü var, 6 ve daha üstü farkla "net" bir şekilde koymak ki o zaman hiç sesleri çıkamıyor...
Sadece dudaklardan -o da dudak okuyucuların anlayabileceği bir şekilde) "Vay .mına koyayım" dökülüveriyor, kırmızı bir gülümseme de eşlik ediyor... en çok da bakışlardaki "ben bunu sana sorarım kanki" havasına hastayım...
Yazarın Notu: iddialı olan sazercan'ların ellerini boş bırakmam...
dün gece yaşadığım durumdur. sürekli koymalarımdan sonra arkadaşımın içinde kalan ukteden dolayı, büyük bir hırsla oynayınca yaşamamak elde değildi. adam antreman yapmış günlerce.
beraber birçok duyguyu paylaşyığınız insanın gelip peste size çakmasıdır.
kötüdür. olmaması gerekendir.
tuşlar basmıyordu, daha oyuna alışamadım, en son iki ay önce oynamıştım, ezberlemişsin ortak,... gibi savunmalar hiç bi işe yaramaz.
ama bi noktadan sonra da koyan sen ol be. başkası koyacağına sen koy kardeşim denebilir.
