herkesin bir gün yaşayacağı şey ve bunun bir nedeni vardır nedensiz değildir. iyi de zaten kimsenin ilişkisi sonsuza kadar sürmüyor ki. siz bir şey yaparsınız arkadaşınız sizden soğur ya da arkadaşınız bir şey yapar siz ondan soğursunuz illa ki aranız açılır bir şekilde. o yüzden çok ta kafaya takmaya gerek yok.
arkadaşlıklar sahtedir. herkes gider bir gün siz yine kendinizle baş başa kalırsınız.
bir buçuk yılın sonunda o arkadaşlık bittiğinde şöyle bir bakakalıyorsunuz noluyo lan biz değil miydik beraber aç kalan tek dal sigara alacak paramız olmadığımız zamanlari bile birlikte atlatan diye. sonra anlıyorsunuz ki sokakta kaldığında evinize aldığınız insanin artik kalacak bir yere ihtiyacı yokmus. bedavadan bir yıllık bir konaklama almakla kalmamış bir de zaten aç kalma sebebiniz de oymuş.
benden naçizane bir tavsiye fazla iyi niyetli olmayın sizle işleri bittiğinde hiç olursunuz.
hoş benim durumumda bu iyi niyetlilik değil basbaya körlük salaklık da neyse.
En yakın iki arkadaşımı birbirine ayarladım, sonra ikiside sebepsiz yere benimle bağlantıyı kesti. Sevgilisi olunca değişen insanlardan nefret ediyorum. Benim sevgilim olsun ben değişmem mesela. Ama olsun bi. Olmalı yani.
bunun bir de arkadaş grubunun uzaklaşması şekli var. o da şöyle oluyor. içlerinden biri diğerlerini gaza getiriyor, hakkında birlikte dedikodu yapılıyor ve sonra hep birlikte uzaklaşıyorlar. sonra o çocuk hergün okula ağlayarak gidiyor. ilkokul arkadaşlarıma selam olsun, bir çift söz de ben söylemek istiyorum; iyi ki yapmışsınız bunu bana. yoksa şimdi sizin düştüğünüz hallere ben de düşmüş olacaktım. dostumu düşmanımı tanımayı, kendime yetebilmeyi ilkokulda öğrendim sayenizde. herkesin insan olmadığını da öğrendim ayrıca. yıllar sonra beni başkalarından sorduğunuzu, hayallerinizi benim yaşadığımı da yeni öğrendim. sizin mecbur kaldıklarınıza benim elimi sürmeyeceğimi söylemiş sizin beni sorduğunuz kişi. en güzelini demiş, iyi ki var sağ olsun canım ciğerim. ne güzel çıkmışsınız hayatımdan, tam size yakışır şekilde.
3 ay boyunca bunun nedenini düşünüp kendimi yemiştim. Acaba ben de mi bi hata vardı diye. Sonra gerçekleri öğrenince pişman olmuştum kendimi üzdüğüme. Ama yine aynı durumda kaldım ve yine kendimi sorguluyorum.
Ne bok yedim de uzaklaştırdım elemanı diye düşünür insan. Her zaman gitmek isteyen insanın bahanesi kendince bir sebebi vardır ama insan en azından bir açıklama bekler en yakınım dediğinden.
nedensiz uzaklaşma yoktur, nedeni önem arz edilmeyen uzaklaşma vardır. bir arkadaşınız sizden uzaklaşıyorsa, ya büyük bir dedikodunun kurbanı olmuşsunuzdur, ya da hakikatten o arkadaşınıza büyük bir hatada bulunmuşunuzdur. bu sizin pek umursamadığınız bir şey de olabilir. iyice düşünün kibirsiz ve sağ duyulu olarak. ne demek istediğimi dostlarını kaybedenler çok iyi anlaşmışlardır.
hakikaten insanı üzen bir durumdur. ortada kesin birşey vardır fakat sebebi bilmemenizden dolayı ortada sebep yokmuş gibi görünür. kesinlikle saçma sapan birşeydir sebep. zaman geçtikce arama süreleri seyrelir, aradığınızda türlü bahaneler başlar, başkalarıyla zaman geçirmeye başlar ve artık ip kopar arkadaşlığı sonlandırırsınız. sadece samimiyetsiz bir selamlaşma peydah olur aranızda.
hayat görüşünüz, politik duruşunuz, öncelik sıralarınız ve bakış açılarınız değişmiştir. en son konuşmalarınızda gizlidir aslında sebepler. ayrıca her zaman sessizce terkedip giden haksız değildir.
hayat görüşünüz,politik duruşunuz,öncelik sıralarınız ve bakış açılarınız değişmiştir. en son konuşmalarınızda gizlidir.kendimden biliyorum ben uzaklaştım ama nedenlerim vardı. ayrıca her zaman sessizce terkedip giden haksız değildir.
asla nedensiz değildir neden için kendinizi objektif bir şekilde sorgulamalı, daha sonra kendi kendinizi yiyip durumun daha kötüye gitmesini engellemek adına arkadaşınızla konuşmalısınız. hiç kimse durduk yere sizi yarı yolda bırakmaz özellikle çok emek verilmiş, fedakarlık yapılmış bir arkadaşlıksa bu.
