özellikle lisede başlayan dostluklarda oldukça sık karşılaşılan durumdur. Lise bitene kadar en yakınınız olan kişiyle eğitim hayatınız boyunca hep aynı üniversiteyi kazanma, ayrı eve çıkma planları yaparsınız. Sonra bak sen şu kaderin isine ki ayrı üniversitelere düşersiniz. Olsun dersinlz, biz farklı okullara gitsek de dostluğumuz asla bozulmaz. önceleri yaklaşık üç günde bir görüşürken yavaş yavaş bu zaman dilimi sınavlar bahane edilerek uzamaya başlar.aslında bulusulmama sebebi sınavlar değildlr tabi. başka hayatlar, başka arkadaş grupları, başka dostluklar... ve bir bakmıssınız asla onsuz yapamam dediğinlz kislyle görüsmeyeli aylar olmuş. işte o zaman anlarsınız ki o artık sizin en yakın arkadaşınız değil yalnızca arkadaşınız oluvermiş. çünkü zaman sinsi ve acımasız. Veya biz. Bilemedim şlmdi.
içinde bulunduğum durum. artık siklemiyorum bile. anladım ki ben daha çok değer vermişim gözümde büyütmüşüm aptallık etmişim. şimdi saldım gitt umrumda değil.
bok bi durumdur üzer. ama geçer sonra çok uzun sürmez.
en yakın arkadaş ne ya? zaten isim pek bi sahte değil mi? Dost olur kardeş gibi olur onun yakınlığından şüphe ediyorsak sıkıntıldır anlarım. en yakın arkadaş da neymiş (bkz: peh)
Araya mesafeler girdi. Ben evlendim anne oldum onun bir iş hayatı var. Istesek de eskisi gibi olamayız. Birbirimizi kandırmıyoruz bu yüzden. Ama anılara tutunmak güzel.
Bu hayat dengeler elbet değişiyor ve herkes kendi yoluna kendi seçimleri ile beraber gidiyor. Bu konuyla alakalı yapacak hiçbir şey yok fakat şöyle bir gerçekte var insanlar hayatına gelir ve gider. işin özü böyle. Şu zamana kadar o kadar çok insan çıktı ki hayatımdan, gerek benim gerek onların isteği doğrultusunda o yüzden şaşırmamak lazım.
insanın anasından başkası yalan gerçekten, değer verip fazla anlam yüklediğin neredeyse omuzunda taşıdığın insan gün gelir sana sırtını çeviriyor, o yüzden insanlar ile mesafe koymaya başladım.Keşke bir dağ başında yalnız yaşasam, insanı gene en çok insan yoruyor.
Bakın olabilir. insanların hayatında yeni dönemler oluyor, okullar ayrılıyor, yeni ortamlara giriliyor, evlenenler oluyor daha farklı ve 'düzenli' bir hayata geçiliyor, bu nevi şeyler bir kopma yaratır.
En güzeli, ki benim de böyle 2-3 arkadaşım var, aradaki sevgi bakidir, karşılaşınca, uzun zaman sonra görüşünce bile, en samimi en sevgi dolu yerden devam edilir.
Hiç kopmamış gibi oluruz. Yazışırken de, otururken de.
