daha sonrasında en yakın arkadaşım olmadığını düşündüren, eğer en yakınım olsaydı kaybetmezdim dedirten hazin sondur. yaşamak gerekir, zira başka nasıl öğreneceğiz gerçek en yakın arkadaşları?
bu da oldu. sap gibi ortada bıraktı beni. bir de sağda solda özür dilenecek bişey yapmadım falan diyomuş. özür bekleyen yok ki zaten. herhangi bişey beklemiyorum. zaten önceden çok şey beklediğim için yıkıldım. artık kimseden bişey beklemiyorum.
lisenin ilk gününden bu yana arkadaştık. o güne kadar bana yazdığı notları, çizdiği ufak karakterleri saklamıştım. geçen gün karar verdim hepsini yakmaya. yapamadım. hani bir tanıdığınız ölür, eşyalarını dağıtmanız gerekir de dolabına eliniz bir türlü gitmez ya. aynı öyle oldu. açamadım notlarının olduğu kutuyu. acı çekiyorum sözlük.
artık sevgiliye yönelmeyi gerektirir ama boşluğu büyük, büsbüyük bir acı olacaktır maalesef neden mi kaybettim ben hemde bir trafik kazasında efendim. evet.
9.sınıfta başladığımız maratona 11.sınıfta son vermişti kendisi. Evet kendisi ben hiç bitsin istememiştim arkadaşlığımız dostluğumuz. Birbirimizin düğününe eşofmanlarla gidip içinden çikolata çıkan altınları takacaktık birbirimize. Ama olmadı siktiriboktan sebeplerle bitirdi her şeyi özür dilemem gerekmiyorken bile özür diletti bana üçüncü bi arkadaşımızı da aldı yanına tüm herkesi de doldurdu bana karşı.lisedeki yalnızlığımın ana sebebi. Hoş şuan o üçüncü arkadaşla da görüşmüyorlar ama. Acıttı be sözlük.
5 sene oldu bugün. yarım saattir resimlerine bakıyorum oğlum. özledim oğlum, kafamı siken platonik aşkını anlatmanı da özledim.
seni en çok ben,en çok ben özlüyorum
benim ölü arkadaşım...
"oğlum sana bu mektubu bizim cehennemden yazıyorum,
bir yaşıma daha giricem nerdeyse
tabi bundan haberin yok senin
kronometreye erken bastığın için beni hep yakışıklı hatırlıycaksın...
bizi bırakıp gittiğin yerde
eski güzel günleri düşünüp hayıflanacaksın"
