şu an başıma gelmiş olandır. aslında böylesi daha iyi kaypak biriyle dost olmaktansa yalnız olmak. elbette arkadaşlarım var ama dost değil biri ciddi ciddi takılabileceğim kimsem yok zaten istediğim de buydu galiba üşengeç biri olarak. ama keşke ders çalışma azmimi artırsa bu olanlar yine sözlüklerde sürtürüyorum.
moral bozan durum. Ben biraz değişiğimdir, kan davası sebebi olmadıkça küsemiyorum kolay kolay. Yani küstüm görünüp küsmüyorum aslında. Genelde başkası bana küser. Ben de gönlünü alacak cesaret bulamam ve küslük devam eder. Tek taraflı bir küslük olur bu ama kendi bilir deyip kendi halinde bırakmak bazen en iyisi sanırım. Ancak mesele en yakin arkadaşsa gönlünü almak için elimden geleni yaparım. O cesaret gerektirmez.
eğer iki tarafta inatçıysa belki bir daha yüzünü bile göremeyeceğin kişidir. sonra özlersin görmek istersin ama yine inatçılık yaparsın aramazsın sormazsın aradan zaman geçince bir bakarsın ki çoktan seni unutmuş sende istemeye istemeye unutursun.
en kötüsüdür. çünkü küstüğünüzde her arkadaş arkanızdan dedikodu yapar ya, o en yakın arkadaşınızsa çok kötüdür. çünkü tüm sırlarınızı biliyordur. hoş siz de onunkileri biliyorsunuzdur ama yine de çok acıdır.
Niye olduğunu da söyleyeyim de mal mal eksilemeyin bari. En kral arkadaş, ortamda hoşlandığı hatta bazen hoşlanmadığı biri olsa bile karşı cins varken sizi satar. Kendi çıkarları söz konusu olduğunda sizi anında satar. Arkadaşlığı tamamen çıkar ilişkisi üzerine kuran tipler olduğu sürece sikerim arkadaşı. Benim gibi düşünen varsa gelsin arkadaş olalım yoksa herkes kendi götünü siksin. ailesinden terbiye görememiş tipleri mi eğitcez aq.
