çoğu zamandır düşündüğüm konu , arkadaş dediğim dost dediğim kızla evlenirsem , ona artık hanımım dersem neler olur ne hissederim diye , ilginç bir duygu.
Yahu bırakın aşkı illaki aşık olursunuz. Önemli olan kafanızın uyuşması. Kafanız uyuşuyosa evlenin gitsin. Zaten napcan sanki yatcan kalkcan işe gitcen eve gelcen yatcan.. döngü bu. Mühim olan eğlenmek. Bir iki sene sonra çocuk da yaparsın ilgi odağın çocuk olcak mutlaka.
Olabilir durumudur.
Yaşam, olaylar, koşullar, duygular durağan değildir ve sizin dışınızda gelişen sayısız ivmeler sonucu yaşanılabilir bir durumdur.
Aynı pencereden baktığın, uzun uzun konuşup, dertleşebildiğin, eğlenebildiğin, aynı şeye güldüğün, birlikte vakit geçirmekten keyif aldığın insanla, her iki taraf için de geçerliyse, duygusallaşma neden olmasın ki?
Lakin arada çok ince ve hassas bir çizgi vardır ki, o da dostluğu suistimal edip, kendince zırva çıkarımlar yaparak saçmalamaktır.
Hassas bir konu.
Karşılıklı gelişen bir duyguysa evet amma ve lakin tek tarafın duygusuysa sarpa sarar irite eder ve ilişki kopar.
harbiden değişik kafaların yaşandığını gördüğüm başlık.
insanlar değişir ve saçma salak klişeleriniz çok komik.
siz ilk adam akıllı ikili ilişkiler kurmayı öğrenin gerisini halledersiniz yiğidolar.
Olabilitesi var.
Bana kalırsa boktan bir şeydir. Yıllarca arkadaş olduğum bir insan lise bitince bana aşkını itiraf etmişti, hala gel he de seni mutlu edeyim der ama ben arkadaşlığımı bile devam ettirmiyorum. Ben yıllarca onu arkadaşım dostum olarak görmüşüm onunla hayatımda bazı şeyleri paylaşmışım o ise bana farklı gözle yaklaşmış hep. Kandırılmak gibi bir şey. Bu yüzden duygularını açıkladıktan sonra ben onla değil evlilik, arkadaşlığı bile sürdürmem.
