aylarca onun mutlu olması için uğraşır, onun gözünden akacak yaşlar için dünyaları yakar, yıkar tozu dumana katarsınız. Bu koruma güdüsü sizi birbirinize bağladıkça bağlar, kopamaz olursunuz. Hayatta bir şeyler ters gittikçe birbirinize daha da kenetlenirsiniz, sizi birbirinizden daha çok kimse sevemez sanar, kendinizi yapay bir dünyada birlikte yaşlanırken hayal edersiniz. Sonra bir gün çok sevdiğiniz, gözünüzden sakındığınızın hayatına bir adam gelir girer, sorgusuz sualsiz. Üstelik bu adam bir de en az sizin kadar sever arkadaşınızı, sizin gibi onun gözünün tek bir yaşı için tozu dumana katar. Yapay dünyanız realize olur ve siz bir an o resmin dışına çıkar şöyle bir onlara bakarsınız uzaktan. işte tam da o anda hissettiğiniz duygudur bu.
