Küçüklükten beri abi kardeş gibi olduğun dostun ise sana bunu itiraf eden; hayal kırıklığına uğratır.
Cidden çok tarfisiz bir çaresizliğe sürükler insanı.
Ulan diyorsun yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu, kıçımız bokluyken bile birlikteydik, şimdi bu itirafıyla her şey alt üst olucak.
Napıcam lan ben?! diyerek mahvoluyor insan.
Her iki tarafı da yiyip bitirir bu durum. Çok berbattır.. B*ktan bi durumdur
Başıma gelmişti. En yakın dostum bana itiraf ettiğinde ağlamaya başlamştı çünkü kabul etmeyeceğimi biliyordu.
Benim için bizim dostluğumuz çok önEmliydi.
O herşeyimi bilirdi, ben de onun.
Onu kaybetmek istemiyordum. bu yüzden Bi süre görüşmemeye karar vermiştim.
Sonra tekrar eskisi gibi olabilmiştik.
Çıkmadık. Çıksaydık olur da bir gün ayrılsaydık birdaha arkadaş olamazdık, arkadaşlığımız bozulurdu.
Hala aramiz çok iyi hamdolsun. O benim ruh ikizim, kardeşim, sırdaşım...
Bence kişi bir hamle yapmadan önce gerçekten çok iyi düşünmelidir.
Çıkarsanız ve bir gün ayrılırsanız ASLA eskisi gibi olamayacaksınız.
Bu yüzden; Dostluğunuz harbiden önemliyse sizin için; kabul etmeyin derim ben..
