Bir kaç ay süren (6) çeşitli saçmalıklar yapmama neden olmuş hadise, tabi o zaman teknoloji bu kadar gelişmiş değil çeşitli ulaşma yöntemleri de yok. Telefon falan hak getire GH688 zamanları çocuğuz.
Abisinden dayak yiyene kadar ikinci kat balkonlarına tırmanma, ailesi ile bir yere giderken eğer araba kullanmıyorlar ise takip işine kadar gitmişti. saçma kısmı aynı mahalle içerisindeydik ve kendime olan inancımı bir türlü sağlayamadığım için karşısına çıkamıyorum. Balkonuna bıraktığım güllerden bu gün ufak bir çiçekçi dükkanı sağlam ciro yapar o mesele.
jay kay denen zata platonik askim baslayali rahat 7-8 sene oluyordur. iki konserde en onlerde kendimi paraladim, bir kere goz goze gelebildim. oradan ileriye gitmedi.
Aynı oturumda benden önce sunum yapan kişiye karşı ciddi ilgi duymuşluğum vardır. Program listesini kaybetmemle ismini de o günlerde öğrenememiştim, belli etmeden ortak insanlara sorma çabası felan derken öğrendiğim isim makalenin 70 yaşındaki sahibi çıkınca benim yakışıklı zamanla unutuldu gitti.
Hoş, kim olduğunu öğrensem de yapacak bir şey yok da..
6 yıl. Şimdi o 6 yılı düşününce ne salak insansın diyorum. Millet birbirini yanında 5 dakika çekemiyor, sen kalkmış seni sevmediğini bildiğin halde bi erkeğe 6 yılını harcamışsın. O süre içinde yolda yürürken bi erkekle karşılaştığımda kafamı eğiyordum, o derece bi sevgiydi. 6 yılın sonunda gittim karşısına her şeyi anlattım. Sonuç mu, hiçbir şey. Sadece içimde kalmadığı için mutluyum. Ama düşünüyorum da biri beni 6 yıl koşulsuz sevse, gelip söylese benim tepkim bu olmazdı. En azından bi denerdim. Yazık ettik o senelere.
lise dönemimdi haliyle. bayağı köpekle oynanır gibi oynandım. *
size tavsiyem liseli arkadaşlar, kimseye kendinizi oynatmayın. hiç kimse sizden değerli değil.
