Kesinlikle "Civciv Calimero" nun içinde olması gereken listedir. Bu kadar sinir bozucu bir karakter ve onun meşhur sözü, "ama bu haksizlik oyle değil mi?" Tam dayaklıktır.
En sevdiği çizgi filmi izlemek için okuldan koşarak gelen o çocuğu ararken buluyorum kendimi. Yahut kaybediyorum desem daha doğru olur sanırım. En umulmadık anda bir şeylerin hüznü ve özlemi doğuyor içime.. bir zamanlar olduğum insana-yaşadıklarıma asla ulaşamayacak olmamın çaresizliğiyle eziliyorum.
çocukluğumuza döndüğümüzde bir şeylerin geçeceğine dair olan buruk umudaysa üzülüyorum. Henüz büyümemişken, yeniden küçücük olmak için kıvrandıracak kadar ne kırdı kalplerimizi ?
Arif' in golünü arıyorduk nerelere geldik, ben ağlayıp geliyorum siz devam edin.*
