çağımızın en büyük problemi. konu hakkında teoriler kamuoyu ve bilim dünyasına sunulmuş olsa da bir çoğu ertesi gün çürütülmüş ve halkı çıldırtmıştır. bebelerimiz ve bizler ne zaman ilk püsküüyü tam olarak paketinden çıkarabileceğiz* bilemiyorum.
bu konuda da bir zihni sinir procesi beklemekteyim.
daha çok yanlış ve aşırı istifleme metodlarından kaynaklanan bir problemdir. oysa bu bisküvilerin kolilerinde nasıl yapılması gerektiği şekille bile gösterilmiştir ancak işgüzar işçiler ve patronları zamandan çalıp para vererek aldığımız bisküvileri tek parça olarak yememize engel olurlar.
imkansız, hayal ötesi bir arzudur.
eğer rafta tek parça kalabilmişse ve size ulaştığında hala tek parça ise o bisküvi'yi değil yemek müzeye kaldırmak lazım.
mümkün değildir, zira o kahraman bisküvi siz diğer arkadaşlarını tek parça halinde yiyebilin diye kendini feda etmiştir, o kahraman bisküvi yanmasa diğer bisküviler nasıl çıkardı tek parça halinde aydınlığa.
1. üzerinde buradan açınız yazan kısım dairesel bir hareketle yırtılır.
2. paketin ayrılan küçük kısmı 'top' işareti diye tabir ettiğimiz el hareketinin yuvarlak, boş kısmına oturtulur.
3. alta bakan ambalajlı kısımdan bisküviler ittirilir afiyet ilen yenilir. **
ambalaj sanayii ve bilimin kolayca, tüketicinin cinlerini tepesine çıkarmadan bir açma yöntemini bu güne dek keşfedememesi nedeniyle, bisküvi ya da kraker paketini açarken paketin tepesindeki ilk birkaç bisküvi ya da krakerin, gösterilen tüm dikkat ve özene karşın illa ki parça pinçik olması, kimi kez de toz haline gelip tüketicinin üzerine başına dökülmesi nedeniyle hemen hemen hiç yaşanamayan deneyim, hayal...
