(bkz: goriot baba) benim icin travmadir. okulda odev olarak verilmisti, ozetini okuyup sinava girdigim tek kitap. sonrasinda da balzac beyi bir turlu sevemedim.
Linç yemeyeceksem dünya klasikleridir. Ben hızlıca düşünceyi elde etmeyi ve üzerinde fazla oyalanmayı severim. Bu klasiklerde özellikle uzun olanlarda olay örgüsünü ve karakterleri akılda tutmak benim için zor oluyor dolayısıyla felsefi kitaplara göre daha az düşünür oluyorum.
kahraman tazeoğlunun yazdığı tüm kitaplar. bir kitabına denk geldim 3. sayfasında fırlattım. eminim ki diğerleri de öyledir ve evet ön yargılıyım bu adama.
üçüncü defadır otuz küsürüncü sayfada bırakıyorum, allahım iyi ki gökdelen tepesinde okumuyordum, sıkıntıdan kendimi aşağı bırakabilirdim.
Dördüncü seferde kesinlikle o çok zor ilk 100 sayfayı geçeceğim ve bu kitabın değerini ben de anlayacağım. ama bir süre için gözüm bile görmesin istiyorum.
lise yıllarında zorla okutulan kitap olması nedeniyle oğuz atay'ın bir bilim adamının romanı.neden bahsettiğini bile hatırlamıyorum. bir daha da hiçbir kitaptan o kadar sıkılmadım.
